라틴어 문장 검색

Tum Antonius 'saepe, ut dicis,' inquit 'animadverti, Crasse, et te et ceteros summos oratores, quamquam tibi par mea sententia nemo umquam fuit, in dicendi exordio permoveri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 122:3)
cuius quidem rei cum causam quaererem, quidnam esset cur, ut in quoque oratore plurimum esset, ita maxime is pertimesceret, has causas inveniebam duas:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 123:1)
unam, quod intellegerent ei, quos usus ac natura docuisset, non numquam summis oratoribus non satis ex sententia eventum dicendi procedere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 123:2)
oratoris peccatum, si quod est animadversum, stultitiae peccatum videtur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 124:4)
in oratore autem acumen dialecticorum, sententiae philosophorum, verba prope poetarum, memoria iuris consultorum, vox tragoedorum, gestus paene summorum actorum est requirendus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 128:1)
quam ob rem nihil in hominum genere rarius perfecto oratore inveniri potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 128:2)
quae enim, singularum rerum artifices singula si mediocriter adepti sunt, probantur, ea nisi omnia sunt in oratore summa, probari non possunt.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 128:3)
Hanc ego absolutionem perfectionemque in oratore desiderans, a qua ipse longe absum, facio impudenter;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 130:3)
Qua re quoniam mihi levius quoddam onus imponitis neque ex me de oratoris arte, sed de hac mea, quantulacumque est, facultate quaeritis, exponam vobis non quandam aut perreconditam aut valde difficilem aut magnificam aut gravem rationem consuetudinis meae, qua quondam solitus sum uti, cum mihi in isto studio versari adulescenti licebat.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 135:2)
primum oratoris officium esse dicere ad persuadendum accommodate;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 137:4)
cumque esset omnis oratoris vis ac facultas in quinque partis distributa, ut deberet reperire primum quid diceret, deinde inventa non solum ordine, sed etiam momento quodam atque iudicio dispensare atque componere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 142:1)
habet enim quaedam quasi ad commonendum oratorem, quo quidque referat et quo intuens ab eo, quodcumque sibi proposuerit, minus aberret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 145:4)
Verum ego hanc vim intellego esse in praeceptis omnibus, non ut ea secuti oratores eloquentiae laudem sint adepti, sed, quae sua sponte homines eloquentes facerent, ea quosdam observasse atque collegisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 146:1)
Haec sunt, quae clamores et admirationes in bonis oratoribus efficiunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 152:1)
Postea mihi placuit, eoque sum usus adulescens, ut summorum oratorum Graecas orationes explicarem, quibus lectis hoc adsequebar, ut, cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem, non solum optimis verbis uterer et tamen usitatis, sed etiam exprimerem quaedam verba imitando, quae nova nostris essent, dum modo essent idonea.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 155:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION