라틴어 문장 검색

Interea Minos Lelegeia litora vastat praetemptatque sui vires Mavortis in urbe Alcathoi, quam Nisus habet, cui splendidus ostro inter honoratos medioque in vertice canos crinis inhaerebat, magni fiducia regni.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 4:1)
ridentem prensamque ipsis dea saeva capillis traxit, et e terra corpus relevare volentem arcuit inque pedes mutavit bracchia primos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 26:4)
Tunc erat invalidus Deionidenque iuventae robore Miletum Phoeboque parente superbum pertimuit credensque suis insurgere regnis, haud tamen est patriis arcere penatibus ausus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 40:3)
Non te custodia caro arcet ab amplexu nec cauti cura mariti, non patris asperitas, non se negat ipsa roganti:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 61:22)
Orantem frustraque iterum transire volentem portitor arcuerat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 8:1)
Tandem Phoebus adest morsusque inferre parantem arcet et in lapidem rictus serpentis apertos congelat et patulos, ut erant, indurat hiatus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 7:3)
utque manus funestas arceat aris, "Iri, meae" dixit "fidissima nuntia vocis, vise soporiferam Somni velociter aulam exstinctique iube Ceycis imagine mittat somnia ad Alcyonen veros narrantia casus."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 65:2)
ventos custodit et arcet Aeolus egressu praestatque nepotibus aequor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 78:7)
Ut videt exstinctum, dictis, quae clamor ad aures arcuit ire meas, telo, quod inhaeserat illi, incubuit moriensque suum conplexa maritum est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 43:2)
pellibus et sutis arcent mala frigora bracis, oraque de toto corpore sola patent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 108)
pellibus et laxis arcent mala frigora bracis, oraque sunt longis horrida tecta comis, in paucis remanent Graecae vestigia linguae, haec quoque iam Getico barbara facta sono.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 717)
Adolevimus cogitantes eius nos esse possessores ac dominos, facultatem eam vastandi habentes.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 4:2)
Quapropter inter desertiores vexatioresque pauperes nostra annumeratur oppressa vastataque terra, quae «congemiscit et comparturit» (Rom 8,22).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 4:4)
Quod humanus ambitus deletur, id pergrave est, quandoquidem Deus mundum homini non modo commisit, verum ipsius vita est donum a multiplicibus detrimenti formis arcendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 8:6)
8. Patriarcha Bartholomaeus peculiarem in modum necesse esse dixit, ut unusquisque veniam exoret propria de ratione terrarum orbis vastandi, quia “unusquisque nostrum perinde ac exiguis inferendis naturae damnis dat operam”, ad agnoscendum vocamur “nostrum parvum aut magnum opus, quod ad damnum vastationemque ambitus confert”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION