라틴어 문장 검색

Haec enim sapientia maxime adhibenda eloquenti est, ut sit temporum personarumque moderator.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 35장 2:2)
is erit ergo eloquens qui ad id quodcumque decebit poterit accommodare orationem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 36장1)
Eloquens vero, qui non approbationes solum sed admirationes, clamores, plausus, si liceat, movere debet, omnibus oportet ita rebus excellat, ut ei turpe sit quicquam aut exspectari aut audiri libentius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 71장 2:5)
Nec in hac modo re quae ad vulgi adsensum spectet et ad aurium voluptatem, quae duo sunt ad iudicandum levissima, sed ne in maximis quidem rebus quicquam adhuc inveni firmius, quod tenerem aut quo iudicium meum derigerem, quam id quodcumque mihi quam simillimum veri videretur, cum ipsum illud verum tamen in occulto lateret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 71장 3:5)
fieri autem potest, ut recte quis sentiat et id quod sentit polite eloqui non possit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 6:2)
haec enim spinosiora, prius ut confitear me cogunt quam ut adsentiar.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 16:8)
sed nescio quo modo, dum lego, adsentior, cum posui librum et mecum ipse de inmortalitate animorum coepi cogitare, adsensio omnis illa elabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 24:16)
ex hoc et nostrorum opinione Romulus in caelo cum diis agit aevum, ut famae adsentiens dixit Ennius, et apud Graecos indeque perlapsus ad nos et usque ad Oceanum Hercules tantus et tam praesens habetur deus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 28:1)
cuius etiam similis P. Crassi, et sapientis et eloquentis et primi hominis, nepos multorumque aliorum clarorum virorum, quos nihil attinet nominare, nepotes et filii.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 80:2)
Elo/quere eloquere, re/s Argivum proe/lio ut se su/stinet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 39:8)
non enim silice nati sumus, sed est naturale in animis tenerum quiddam atque molle, quod aegritudine quasi tempestate quatiatur, nec absurde Crantor ille, qui in nostra Academia vel in primis fuit nobilis, minime inquit adsentior is qui istam nescio quam indolentiam magno opere laudant, quae nec potest ulla esse nec debet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 12:4)
Aegritudine quidem hesterna disputatione videbatur, nisi forte temporis causa nobis adsentiebare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 8:2)
Et si fidentia, id est firma animi confisio, scientia quaedam est et opinio gravis non temere adsentientis, metus quoque est diffidentia expectati et impendentis mali, et si spes est expectatio boni, mali expectationem esse necesse est metum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 80:1)
ego enim adsentior eorum quae posuisti alterum alteri consequens esse, ut, quem ad modum, si, quod honestum sit, id solum sit bonum, sequatur vitam beatam virtute confici, sic, si vita beata in virtute sit, nihil esse nisi virtutem bonum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 21:2)
Adducis me, ut tibi adsentiar.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 32:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION