라틴어 문장 검색

"quem pro pietate propinqui expetis in media pelliti principis aula tutus, Avite, fide."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 91)
"proditus ut tandem tanti qui causa tumultus, inquit Avitus:"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 113)
"et nil est gravius, si forsitan umquam vincere contingat, trepido, postquam undique nullum praesidium ducibusque tuis nil, Roma, relictum est, foedus, Avite, novas;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 126)
"orbis, Avite, salus, cui non nova gloria nunc est quod rogat Aetius, voluisti, et non nocet hostis;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 142)
"hos ad bella trahit iam tum spes orbis Avitus, vel iam privatus vel adhuc, sic cinnama busto collis Erythraei portans Phoebeius ales concitat omne avium vulgus;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 152)
"sed perdita cernens terrarum spatia princeps iam Maximus, unum quod fuit in rebus, peditumque equitumque magistrum te sibi, Avite, legit, collati rumor honoris invenit agricolam, flexi dum forte ligonis exercet dentes vel pando pronus aratro vertit inexcoctam per pinguia iugera glaebam, sic quondam ad patriae res fractas pauper arator, Cincinnate, venis veterem cum te induit uxor ante boves trabeam dictatoremque salignae excepere fores atque ad sua tecta ferentem quod non persevit, turpique e fasce gravata vile triumphalis portavit purpura semen."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 161)
"hic iam disposito laxantes frena duello Vesorum proceres raptim suspendit ab ira rumor, succinctum referens diplomate Avitum iam Geticas intrare domos positaque parumper mole magisterii legati iura subisse."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 165)
"Hic aliquis tum forte Getes, dum falce recocta ictibus informat saxoque cacuminat ensem, iam promptus caluisse tubis, iam iamque frequenti caede sepulturus terram non hoste sepulto, claruit ut primum nomen venientis Aviti, exclamat:"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 167)
"iam partes sternit Avitus;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 177)
"foedera prisca precor, quae nunc meus ille teneret, iussissem si forte, senex cui semper Avitum sectari crevisse fuit."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 198)
"testor, Roma, tuum nobis venerabile nomen et socium de Marte genus (vel quidquid ab aevo, nil te mundus habet melius, nil ipsa senatu), me pacem servare tibi vel velle abolere quae noster peccavit avus, quem fuscat id unum, quod te, Roma, capit;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 216)
"dixit pariterque in verba petita dat sanctam cum fratre fidem, discedis, Avite, maestus, qui Gallos scires non posse latere quod possint servire Getae te principe, namque civibus ut patuit trepidis te foedera ferre, occurrunt alacres ignaroque ante tribunal sternunt;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 225)
Prisce, decus semper nostrum, cui principe Avito cognatum sociat purpura celsa genus, ad tua cum nostrae currant examina nugae, dico:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Priscum Valerianum virum praefectorium 1)
marcebant violae graviorque sopore coeperat attritu florum descendere cervix, solus de numero fratrum qui pulchrior ille est deerat Amor, dum festa parat celeberrima Gallis, quae socer Ommatius, magnorum maior avorum patriciaeque nepos gentis, natae generoque excolit auspiciis faustis.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 17)
amborum tum diva comas viridantis olivae pace ligat, nectit dextras ac foedera mandat, Nymphidius quae cernat avus.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium70)

SEARCH

MENU NAVIGATION