라틴어 문장 검색

brachiaque accepi presso pendentia collo, et singultatis oscula mixta sonis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 55)
cumque locum moresque hominum cultusque sonumque cernimus, et, qui sim qui fuerimque, subit, tantus amor necis est, querar ut cum Caesaris ira, quod non offensas vindicet ense suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 815)
" 'nec mora, monstratis crudeliter ignibus ustus exhibuit geminos ore gemente sonos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1129)
tempora Phoebea lauro cingetur " io " que miles " io " magna voce " triumphe " canet, ipse sono plausuque simul fremituque canente quadriiugos cernes saepe resistere equos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 214)
arva relegatum iussisti visere Ponti, et Scythicum profuga scindere puppe fretum, iussus ad Euxini deformia litora veni aequoris - haec gelido terra sub axe iacet - nec me tam cruciat numquam sine frigore caelum, glaebaque canenti semper obusta gelu, nesciaque est vocis quod barbara lingua Latinae, Graecaque quod Getico victa loquella sono est, quam quod finitimo cinctus premor undique Marte, vixque brevis tutum murus ab hoste facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 229)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
pellibus et laxis arcent mala frigora bracis, oraque sunt longis horrida tecta comis, in paucis remanent Graecae vestigia linguae, haec quoque iam Getico barbara facta sono.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 717)
ne tamen Ausoniae perdam commercia linguae, et fiat patrio vox mea muta sono, ipse loquor mecum desuetaque verba retracto, et studii repeto signa sinistra mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 723)
omnia barbariae loca sunt vocisque ferinae, omniaque hostilis plena timore soni.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1222)
arborumque varietate ac suavi volucrum concentu mirum in modum sensum demulcent, atque delectant;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 297:7)
in aedium structuris, in sonis et coloribus, in luce et fragrantiis”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 298:9)
carmina sanctorum resonant iam sola virorum triplice concentu regem laudantia caeli, qui mare, qui terras, qui lucida sidera fecit, ignibus et mediis securos texit alumnos.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 359)
felices animae prata per herbida concentu pariles suave sonantibus hymnorum modulis dulce canunt melos, calcant et pedibus lilia candidis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae36)
clausus aurium meatus et sonorum nescius purgat ad praecepta Christi crassa quaeque obstacula, vocibus capax fruendis ac susurris pervius.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae35)
te senes et te iuventus, parvulorum te chorus, turba matrum virginumque, simplices puellulae, voce concordes pudicis perstrepant concentibus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae55)

SEARCH

MENU NAVIGATION