라틴어 문장 검색

"per tibi furtivi sacrum commune doloris, per socios manes et conscia sidera iuro:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권188)
"belliger Aegide, subitae cui maxima laudis semina de nostris aperit Fortuna ruinis, non externa genus, dirae nec conscia noxae turba sumus:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권264)
hos Salamin populos, illos Cerealis Eleusin horrida suspensis ad proelia misit aratris, et quos Callirhoe noviens errantibus undis implicat, et raptae qui conscius Orithyiae celavit ripis Geticos Elisos amores, ipse quoque in pugnas vacuatur collis, ubi ingens lis superum, dubiis donec nova surgeret arbor rupibus et longa refugum mare frangeret umbra, isset et Arctoas Cadmea ad moenia ducens Hippolyte turmas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권304)
quando, si de aliquo nocente cognoscatis, non statim confesso eo nomen homicidae vel sacrilegi vel incesti vel publici hostis, ut de nostris elogiis loquar, contenti sitis ad pronuntiandum, nisi et consequentia exigatis, qualitatem facti, numerum, locum, modum, tempus, conscios, socios.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 2장 4:1)
ad socios, ad conscios usque inquisitio extenditur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 2장 8:6)
Merito igitur fama tamdiu conscia sola est scelerum Christianorum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 7장 12:3)
Non tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, Sed chorus et cantus et levis aptus amor, Sed varii flores et frons redimita corymbis, Fusa sed ad teneros lutea palla pedes Et Tyriae vestes et dulcis tibia cantu Et levis occultis conscia cista sacris.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 717)
Nec mihi sunt sortes nec conscia fibra deorum, Praecinit eventus nec mihi cantus avis:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 82)
O quotiens, verbis ne quisquam conscius esset, Ipse comes multa lumina nocte tuli!
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 926)
puro pioque duello quaerendas censeo itaque consentio consciscoque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 345:2)
conscius deinde male quaerendi regni ab se ipso adversus se exemplum capi posse, armatis corpus circumsaepsit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 498:1)
praeterea aliquot nobiles adulescentes conscii adsumpti, quorum vetustate memoria abiit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 35:1)
itaque spe incisa, priusquam prodicta dies adesset, Appius mortem sibi conscivit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 646:2)
"etsi mihi nullius noxae conscius, Quirites, sum, tamen cum pudore summo in contionem in conspectum vestrum processi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 738:2)
hoc ad Alliam fuga, hoc capta urbs, hoc circumsessum Capitolium necessitatis imposuisse, ut desereremus penates nostros exsiliumque ac fugam nobis ex eo loco conscisceremus quem tueri non possemus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 567:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION