라틴어 문장 검색

ut igitur ei, qui sunt in amicitiae coniunctionisque necessitudine superiores, exaequare se cum inferioribus debent, sic inferiores non dolere se a suis aut ingenio aut fortuna aut dignitate superari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 91:1)
quod contra oportebat delicto dolere, correctione gaudere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 114:7)
Nam et amico amisso cum consuetudine iucunda turn multorum officiorum coniun- ctione me privatum videbam et interitu talis auguris digni- tatem nostri conlegi deminutam dolebam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 1장 1:2)
etenim si in leviorum artium studio memoriae proditum est poetas nobilis poeta- rum aequalium morte doluisse, quo tandem animo eius interitum ferre debui, cum quo certare erat gloriosius quam omnino adversarium non habere ?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 1장 3:1)
nostro incommodo detrimentoque, si est ita necesse, doleamus, illius vero mortis opportunitatem benevolentia potius quam misericordia prosequamur, ut, quotienscumque de clarissimo et beatissimo viro cogitemus, ilium potius quam nosmet ipsos diligere videamur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 1장 4:2)
nam si id dolemus, quod eo iam frui nobis non licet, nostrum est id malum quod modice feramus, ne id non ad amicitiam sed ad domesticam utilitatem referre videamur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 1장 5:1)
ita nobismet ipsis accidit ut, quamquam essent multo magis alia lugenda, tamen hoc doleremus quod, quo tempore aetas nostra perfuncta rebus amplissimis tamquam in portum confugere deberet non inertiae neque desidiae, sed oti moderati atque honesti, cumque ipsa oratio iam nostra canesceret haberetque suam quandam maturitatem et quasi senectutem, tum arma sunt ea sumpta, quibus illi ipsi, qui didicerant eis uti gloriose, quem ad modum salutariter uterentur, non reperiebant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 2장 3:1)
scio, inquit, ab isto initio tractum esse sermonem teque Bruti dolentem vicem quasi deflevisse iu- diciorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 6장1)
Ceterarum rerum causa, inquit, istuc et doleo et dolendum puto;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 6장 2:2)
itaque doleo et illius consilio et tua voce populum Romanum carere tam diu;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 157장1)
quod cum per se dolendum est tum multo magis consideranti ad quos ista non tralata sint, sed nescio quo pacto devenerint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 157장2)
Gaudet dolet, ridet plorat, favet odit, contemnit invidet, ad misericordiam inducitur, ad pudendum, ad pigendum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 50장 3:3)
Ne ego, inquit, ut omittam cetera quae sunt innumerabilia, de istis duobus cum cogito, doleo nihil tuam perpetuam auctoritatem de pace valuisse!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 76장 3:2)
Equidem etsi doleo me in vitam paulo serius tamquam in viam ingressum, prius quam confectum iter sit, in hanc rei publicae noctem incidisse, tamen ea consolatione sustentor quam tu mihi, Brute, adhibuisti tuis suavissimis litteris, quibus me forti animo esse oportere censebas, quod ea gessissem quae de me etiam me tacente ipsa loquerentur viverentque mortuo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 328장 2:2)
sed in te intuens, Brute, doleo, cuius in adulescentiam per medias laudes quasi quadrigis vehentem transversa incurrit misera fortuna rei publicae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 97장 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION