라틴어 문장 검색

Itur in exsanguem populum bellique iacentis relliquias, quacumque dolor luctusque cruenti exegere duces;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권7)
manant lacera ora cruentis unguibus, et molles planctu crevere lacerti.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권50)
tunc movet arte dolum, quo semet ab agmine fido degreget, immitesque deos regemque cruentum contemptrix animae et magno temeraria luctu provocet;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권79)
ut modo conubiis taurus saltuque recepto cum posuit pugnas, alio si forte remugit bellatore nemus, quamquam ora et colla cruento imbre madent,novus arma parat campumque lacessens dissimulat gemitus et vulnera pulvere celat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권297)
bis Thesea bisque cruentas caede videre manus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권316)
ambae hilares et mortis amore superbae ensibus intentant iugulos regemque cruentum destituunt:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권319)
Quis cruenta, ut invenerat, Cyclopum et Sirenum ora iudici reservavit?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 7장 4:3)
Dicimus, et palam dicimus, et vobis torquentibus lacerati et cruenti vociferamur:
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 27:3)
Quodsi sunt tragoediae et comoediae scelerum et libidinum auctrices1 cruentae et lascivae, impiae et prodigae, nullius rei aut atrocis aut vilis commemoratio melior est:
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 17장 3:3)
Anno DCCLXI, Oengus Pictorum rex obiit, qui regni sui principium usque ad finem facinore cruento tyrannus perduxit carnifex;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, [BAEDAE CONTINUATIO.]47)
Sanguineas edat illa dapes atque ore cruento Tristia cum multo pocula felle bibat;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 526)
Quales his poenas qualis quantusque minetur, Cadmeae matris praeda cruenta docet.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 613)
foedum inhumanumque inde traditur scelus, monumentoque locus est - Sceleratum vicum vocant - quo amens agitantibus furiis sororis ac viri, Tullia per patris corpus carpentum egisse fertur, partemque sanguinis ac caedis paternae cruento vehiculo, contaminata ipsa respersaque, tulisse ad penates suos virique sui, quibus iratis malo regni principio similes propediem exitus sequerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 493:1)
vadentem inde, qua per trepidam turbam cruento mucrone sibi ipse fecerat viam, cum concursu ad clamorem facto conprehensum regii satellites retraxissent, ante tribunal regis destitutus, tum quoque inter tantas fortunae minas metuendus magis quam metuens, Romanus sum, inquit, civis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 129:1)
Romanus odio accensus impium Fidenatem, praedonem Veientem, ruptores indutiarum, cruentos legatorum infanda caede, respersos sanguine colonorum suorum, perfidos socios, imbelles hostes compellans, factis simul dictisque odium explet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 356:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION