라틴어 문장 검색

unum, quod a meliore parte laudationis est appellatum, deliberationis alterum, tertium iudiciorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 3:2)
Nam et, si quid effici non potest, deliberatio tollitur, quamvis sit utile;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 1:4)
Sed quia temporibus, quae vim habent maximam, persaepe evenit, ut utilitas cum honestate certet, earumque rerum contentio plerumque deliberationes efficit, ne aut opportuna propter dignitatem aut honesta propter utilitatem relinquantur, ad hanc difficultatem explicandam praecepta referamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 25장 2:2)
ex rationis autem et ex firmamenti conflictione et quasi concursu quaestio quaedam exoritur, quam disceptationem voco;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:1)
Nam prima adversariorum contentio diffusam habet quaestionem, ut in coniectura:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:3)
Ita- que in his causis eadem et prima quaestio et disceptatio extrema est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:13)
Inridenda etiam disputatio est, qua solent uti ad infirmandas quaestiones, et meditata puerilisque dicenda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 34장 2:2)
Tum facienda fides diligenter esse et sine cupiditate quaesitum dictaque quaestionis argumentis et coniectura ponderanda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 34장 2:3)
testiumque et quaestionum genus universum et quod poterit in singulis ex reprehensionis locis de quibus ante dictum est refellet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 35장 2:2)
M. Cicero cum tres libros de natura deorum perfecisset, in quibus omnis eius loci quaestio continetur, ingressus est anno post urb.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), Argumentum.1)
44) scribere de divi- natione, quos libros una cum libro de fato, quem his erat adiuncturus, quasi supplementa illius quaestionis de natura deorum esse voluit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), Argumentum.5)
magna enim quaestio est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 57:5)
is quaestione adhibita confessus est pateramque rettulit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 79:6)
Quo modo autem aut vates aut somniantes ea videant, quae nusquam etiam tunc sint, magna quaestio est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 168:1)
Continet enim totam hanc quaestionem ea ratio, quae est de natura deorum, quae a te secundo libro est explicata dilucide.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 168:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION