라틴어 문장 검색

quam cum discidit, hinc prorumpitur in mare venti vis et fervorem mirum concinnat in undis;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 14:4)
quod nisi prorumpit, tamen impetus ipse animai et fera vis venti per crebra foramina terrae dispertitur ut horror et incutit inde tremorem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 19:5)
Nec mirum, si haec digeries morsum reprehensionis evasit, cui accersita est ab Aegypto postremae correctionis auctoritas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 38:3)
Post Caietae quoque nutricis sepulturam, quo potissimum navigans adpellitur quam ad eam partem per quam — fluvio Tiberinus amoeno In mare prorumpit, ut confestim in ipso Italiae limine fluviali unda ablutus possit quam purissime — Iovem Phrygiamque ex ordine Matrem invocare?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 2:1)
Nec accipenser, quem maria prodigis nutriunt, illius seculi delicias evasit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 1:1)
Suos enim non tantum exemplo evadendi sed et spe futurae felicitatis animavit, per hos labores non solum sedes quietas sed et regna promittens.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 8:2)
sed horrificis iuxta tonat Aetna ruinis, Interdumque atram prorumpit ad aethera nubem, Turbine fumantem piceo et candente favilla, Adtollitque globos flammarum et sidera lambit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 10:3)
Pericula quoque praeterita vel aerumnas penitus absolutas qui evasit ut referat gratissime provocatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 9:1)
Illum saepe, si potes, ad narrandum provoca, qui recitando favorabiliter exceptus est, vel qui libere et feliciter legationem peregit, vel qui ab imperatore comiter affabiliterque susceptus est, vel si quis tota paene classe a piratis occupata seu ingenio seu viribus solus evasit, quia vix inplet desiderium loquentis rerum talium vel longa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 11:1)
siquidem nec hoc sensum eructantis evadit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 28:2)
Ulixes enim cum iamdudum mare evasisset et staret siccato corpore, ait ad Nausicaae famulas:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 26:1)
Tunc quae tuta petant, et quae metuenda relinquant, Incerti, quo quemque fugae tulit impetus, urgent Praecipitem populum serieque haerentia longa Agmina prorumpunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:53)
537 Vincuntur Massilienses, Brutusque victor evadit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권28)
Ut primum libuit ruptis evadere claustris Pompeio, cunctasque sibi permittere terras:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 1:52)
Ad leges patriaeque ruentis amorem Per mediam Libyen veniant, atque invia tentent, Si quibus in nullo positum est evadere voto, Si quibus ire sat est.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 4:33)

SEARCH

MENU NAVIGATION