도구

도구

라틴어 문장 검색

ergo per eandem virtutem potuit fuisse aeternus in praeterito.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:5)
Sic ergo mundus potest esse aeternus, et ex hoc nullum videtur sequi impossibile per rationem, nec ex hoc potest argumentari aliquod inconveniens.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:6)
Quod autem mundus sit aeternus, arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 18:1)
ergo mundus est aeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:6)
<2> Item, illud est aeternum quod non habet ante se aliquam durationem:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:1)
neque erat aeternitas ante mundum, quoniam illud nunquam est quod habet ante se aeternam durationem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:5)
si ergo ante mundum fuisset aeterna duratio, mundus nunquam fuisset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:6)
ergo mundus non est de novo factus, ergo est aeternus:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 21:4)
cum inter novum et aeternum non sit medium.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 21:5)
ergo mundus non est novum factum, sed aeternum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 22:6)
ergo mundus non est novus, sed aeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 23:4)
ergo non convenit dare primam generationem nec primam corruptionem, ergo generatio et corruptio est aeterna;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 24:4)
ergo mundus est aeternus, quia quae generantur et corrumpuntur sunt partes mundi quae non possunt praecedere mundum in duratione.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 24:5)
Causa sufficiens mundi est aeterna, quia ipsa est primum principium;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 25:2)
quia primum principium est aeternum, ergo mundus est sibi coaeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 25:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION