라틴어 문장 검색

Furit ille dolore nudaque Phyllei iuvenis ferit ora sarisa.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 49:7)
Convocat Atrides socios terrore paventes;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 21:15)
melius Telamonius ibit eloquioque virum morbis iraque furentem molliet aut aliqua producet callidus arte.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 29:7)
Qua simul exarsit, tamquam regina maneret, ulcisci statuit poenaeque in imagine tota est, utque furit catulo lactente orbata leaena signaque nacta pedum sequitur, quem non videt, hostem, sic Hecube, postquam cum luctu miscuit iram, non oblita animorum, annorum oblita suorum, vadit ad artificem dirae, Polymestora, caedis conloquiumque petit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 47:1)
furit ille inritatusque repulsa prodigiosa petit Titanidos atria Circes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 83:2)
Attonitum monstris vulgus pavet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:3)
illa paventis ora venenata tetigit mirantia virga, cuius ab attactu variarum monstra ferarum in iuvenes veniunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:4)
bellum cum gente feroci suscipitur, pactaque furit pro coniuge Turnus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 55:6)
Quos siquis faucibus hausit, aut furit, aut patitur mirum gravitate soporem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 27:3)
Corda pavent comitum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:7)
Territa turba pavet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 59:4)
utque fugax avidis cervus deprensus ab ursis, cinctave montanis ut pavet agna lupis, sic ego belligeris a gentibus undique saeptus terreor, hoste meum paene premente latus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 117)
Plurima sunt sed pauca loquar, ne dira relatu dogmata catholicam maculent male prodita linguam, ille Patrem pellens solio detrudit in artum corporis humani gestamen, nec pavet ipsum obiectare neci duroque adfigere ligno.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 31)
ille famem patitur, fel potat et haurit acetum, ille pavet mortis faciem, tremit ille dolorem.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 332)
sed ab auribus omnis Fluxerat ornatus, caput et iam coctile Bahal finxerat auriculasque suo spoliarat honore, dux populi peccantis adest de monte corusci luminis adloquioque Dei, tabulasque tremendo incisas digito caeca ad tentoria defert, sed cadit in faciem plebs non visura profundae legis in effigie scriptum per enigmata Christum, infelix, quae luce oculos praestricta paventes texerit et presso faciem velarit amictu!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3106)

SEARCH

MENU NAVIGATION