라틴어 문장 검색

Si vero sanguine humano non tantum gaudet, sed pascitur, sed et suppliciis omnium aetatium crudelitatem insatiabilem exercet nec ira sed aviditate quadam saeviendi furit, si in ore parentium liberos iugulat, si non contentus simplici morte distorquet nec urit solum perituros, sed excoquit, si arx eius cruore semper recenti madet, parum est huic beneficium non reddere !
(세네카, 행복론, Liber VII 103:1)
memoria eius non appareat nec incurrat.
(세네카, 행복론, Liber VII 118:5)
Vexat illos imprudentia incertis adfectibus et incurrentibus in ipsa, quae metuunt ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 97:2)
Obicere se pro illo mucronibus insidiantium paratissimi et substernere corpora sua, si per stragem illi humanam iter ad salutem struendum sit, somnum eius nocturnis excubiis muniunt, latera obiecti circumfusique defendunt, incurrentibus periculis se opponunt.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 17:5)
Voluntas oportet ante saeviendi quam causa deficiat ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 49:1)
Quid interest inter tyrannum ac regem (species enim ipsa fortunae ac licentia par est), nisi quod tyranni in voluptatem saeviunt, reges non nisi ex causa ac necessitate ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 71:3)
alioqui, ubi quiescenti paria metuuntur, incurrere in pericula iuvat et aliena anima abuti.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 77:5)
Quod istud, di boni, malum est occidere, saevire, delectari sono catenarum et civium capita decidere, quocumque ventum est, multum sanguinis fundere, aspectu suo terrere ac fugare ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 149:1)
" Sed quidam non exigunt poenas, crudeles tamen sunt, tamquam qui ignotos homines et obvios non in compendium, sed occidendi causa occidunt nec interficere contenti saeviunt, ut Busiris ille et Procrustes et piratae, qui captos verberant et in ignem vivos imponunt.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 14:5)
Dolori tuo, dum recens saeviret, sciebam occurrendum non esse, ne illum ipsa solacia irritarent et accenderent ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 3:2)
Illi me iusserunt stare adsidue velut in praesidio positum et omnis conatus fortunae, omnis impetus prospicere multo ante quam incurrant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 22:1)
nam qui delusus et voluptatibus aut occupationibus abductus est, resurgit et ipsa quiete impetum ad saeviendum conligit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 118:1)
per te habent ut fortunae saevientis modum ita spem quoque melioris eiusdem ac praesentis quietem.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 80:4)
quibus ne hoc quidem saeviens reliquit fortuna, ut una eademque conciderent ruina.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 88:3)
ne gubernatoris quidem artem tranquillum mare et obsequens ventus ostendit, adversi ahquid incurrat oportet, quod animum probet.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 30:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION