라틴어 문장 검색

Damnare illam potui, effugere non potui.
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., Venefica torqueatur, donec conscios indicet. Quidam mortua uxore ex qua filium habebat duxit alteram uxorem et ex ea filiam sustulit. decessit adulescens; accusauit maritus nouercam uenefici. damnata cum torqueretur dixit consciam sibi filiam esse. petitur 20:9)
nulli non inpressit aliquid quod effugere non posset.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., chapter pr 10:14)
mali rursus non effugiunt impietatem, quamvis aras sanguine multo cruentaverint.
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 49:3)
" Tamen," inquit, " effugere Tiberius ne hoc quidem modo, quod vitabat, potuit ;
(세네카, 행복론, Liber II 30:2)
Interim dic mihi, si tibi ostendere aliquem pro salute domini sui sine respectu sui dimicantem et confossum vulneribus reliquias tamen sanguinis ab ipsis vitalibus fundentem et, ut ille effugiendi tempus habeat, moram sua morte quaerentem, hunc tu negabis beneficium dedisse, quia servus est ?
(세네카, 행복론, Liber III 85:2)
Expecta, et iam hoc verius dices, simul te ad has latebras perduxero, ex quibus cum evaseris, nihil amplius eris adsecutus, quam ut eas difficultates effugeris, in quas licuit non descendere.
(세네카, 행복론, Liber V 66:3)
At pervenit ad me summa ex incolumitate eius voluptas, summa utilitas, et orbitatis gravissimum vulnus effugi.
(세네카, 행복론, Liber V 115:2)
Deos, quorum notitiam nulla res effugit, rogamus, et illos vota non exorant, sed admonent.
(세네카, 행복론, Liber V 147:1)
Non vis reddere acceptum beneficium, sed effugere.
(세네카, 행복론, Liber VI 180:3)
nunc, si quid effugit, recolligo.
(세네카, 행복론, Liber VII 3:3)
Est istuc grave vitium, est intolerabile et quod dissociet homines, quod concordiam, qua imbecillitas nostra fulcitur, scindat ac dissipet, sed usque eo vulgare est, ut illud ne qui queritur quidem effugerit.
(세네카, 행복론, Liber VII 135:2)
alius solem, cui debemus, quod inter laborem quietemque tempus divisimus, quod non tenebris mersi confusionem aeternae noctis effugimus, qui annum cursu suo temperat et corpora alit, sata evocat, percoquit fructus, saxum aliquod aut fortuitorum ignium globum et quidvis potius quam deum appellat.
(세네카, 행복론, Liber VII 149:3)
Nondum horum effugerat insidias :
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 22:4)
Hoc vero spatium quod, quamvis natura currit, ratio dilatat, cito vos effugiat necesse est ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 31:3)
" Quando," inquit, " istos effugiam ?
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 40:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION