라틴어 문장 검색

Ipse natantis pectora tangebam trepido salientia motu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 59:20)
Ecce Lichan trepidum latitantem rupe cavata adspicit, utque dolor rabiem conlegerat omnem, "tune, Licha," dixit "feralia dona dedisti?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 18:1)
Tum vero maestam tota Miletida mente defecisse ferunt, tum vero a pectore vestem diripuit planxitque suos furibunda lacertos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 52:1)
Protinus excussit pando venabula rostro sanguine tincta suo trepidumque et tuta petentem trux aper insequitur totosque sub inguine dentes abdidit et fulva moribundum stravit harena.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 67:2)
Te maestae volucres, Orpheu, te turba ferarum, te rigidi silices, tua carmina saepe secutae fleverunt silvae, positis te frondibus arbor tonsa comas luxit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 6:1)
Hic regnum sine vi, sine caede regebat Lucifero genitore satus patriumque nitorem ore ferens Ceyx, illo qui tempore maestus dissimilisque sui fratrem lugebat ademptum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 35:3)
Quodcumque ferat, iubet edere Peleus, pendet et ipse metu trepidi Trachinius oris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 42:3)
Mane erat, egreditur tectis ad litus et illum maesta locum repetit, de quo spectarat euntem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:1)
Dumque volat, maesto similem plenumque querellae ora dedere sonum tenui crepitantia rostro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:16)
Non haec mihi crimina fingi scit bene Tydides, qui nomine saepe vocatum corripuit trepidoque fugam exprobravit amico.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 8:3)
Erigor et trepidos cives exhortor in hostem amissamque mea virtutem voce reposco.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 21:17)
locus exstat et ex re nomen habet, veterumque diu memor illa malorum tum quoque Sithonios ululavit maesta per agros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 49:3)
stabam sine sanguine maestus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:6)
iuvat ire per alta astra, iuvat terris et inerti sede relicta nube vehi validique umeris insistere Atlantis palantesque homines passim ac rationis egentes despectare procul trepidosque obitumque timentes sic exhortari seriemque evolvere fati:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 14:3)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)

SEARCH

MENU NAVIGATION