도구

도구

라틴어 문장 검색

Plenusestsextus liber de officiis Hecatonis talium quaestionum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 114:1)
deinde esse omnem orationem aut de infinitae rei quaestione sine designatione personarum et temporum aut de re certis in personis ac temporibus locata;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 138:1)
Sed causarum, quae sint a communi quaestione seiunctae, partim in iudiciis versari, partim in deliberationibus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 141:1)
idemque Servium Galbam, quem hominem probe commeminisse se aiebat, pergraviter reprehendere solebat, quod is, L. Scribonio quaestionem in eum ferente, populi misericordiam concitasset, cum M. Cato, Galbae gravis atque acer inimicus, aspere apud populum Romanum et vehementer esset locutus, quam orationem in Originibus suis exposuit ipse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 227:2)
duo prima genera quaestionum esse, in quibus eloquentia versaretur, unum infinitum, alterum certum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 41:3)
alterum, quod appellant omnes fere scriptores, explicat nemo, infinitam generis sine tempore et sine persona quaestionem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 65:3)
denique ei, qui profitetur esse suum non solum de eis controversiis, quae temporibus et personis notatae sunt, hoc est, de omnibus forensibus, sed etiam de generum infinitis quaestionibus dicere, nullum potest esse genus orationis, quod sit exceptum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 66:3)
Sed si illam quoque partem quaestionum oratori volumus adiungere vagam et liberam et late patentem, ut de rebus bonis aut malis, expetendis aut fugiendis, honestis aut turpibus, utilibus aut inutilibus, de virtute, de iustitia, de continentia, de prudentia, de magnitudine animi, de liberalitate, de pietate, de amicitia, de officio, de fide, de ceteris virtutibus contrariisque vitiis dicendum oratori putemus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 67:1)
dividunt enim totam rem in duas partis, in causae controversiam et in quaestionis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 78:1)
quaestionem autem rem positam in infinita dubitatione;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 78:3)
deinde rem narrare, et ita ut veri similis narratio sit, ut aperta, ut brevis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 80:2)
quae enim praecepta principiorum et narrationum esse voluerunt, ea in totis orationibus sunt conservanda;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 81:3)
Iam vero narrationem quod iubent veri similem esse et apertam et brevem, recte nos admonent:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 83:1)
quod haec narrationis magis putant esse propria quam totius orationis, valde mihi videntur errare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 83:2)
Cum igitur accepta causa et genere cognito rem tractare coepi, nihil prius constituo, quam quid sit illud, quo mihi sit referenda omnis illa oratio, quae sit propria quaestionis et iudici;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 114:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION