도구

도구

라틴어 문장 검색

At quisquis trepidus pauet uel optat,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 15:1)
Hanc igitur auctoritatem secutus quod a te inter secreta otia didiceram transferre in actum publicae amministrationis optaui.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:12)
Sed sibi semper mentiens imprudentia rerum merita non potest immutare nec mihi Socratico decreto fas esse arbitror uel occuluisse ueritatem uel concessisse mendacium.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:12)
Quouis iudice de opum dignitatumque me cum possessione contende et si cuiusquam mortalium proprium quid horum esse monstraueris ego iam tua fuisse quae repetis sponte concedam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:6)
uiuit, inquam, tibique tantum uitae huius exosa spiritum seruat, quoque uno felicitatem minui tuam uel ipsa concesserim, tui desiderio lacrimis ac dolore tabescit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:11)
Quis est ille tam felix, qui cum dederit impatientiae manus statum suum mutare non optet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:20)
sed materiam gerendis rebus optauimus, quo ne uirtus tacita consenesceret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:3)
cui si quid aforet summum esse non posset, quoniam relinqueretur extrinsecus quod posset optari.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:5)
Cuius uero causa quid expetitur id maxime uidetur optari, ueluti si salutis causa quispiam uelit equitare, non tam equitandi motum desiderat quam salutis effectum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:19)
— Sed omne quod bonum est boni participatione bonum esse concedis, an minime?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:12)
— Ita est. — Oportet igitur idem esse unum atque bonum simili ratione concedas;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:13)
si priora, inquit, concessa respicias, ne illud quidem longius aberit quin recorderis quod te dudum nescire confessus es. — Quid?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:5)
— Quodsi conetur, ait, num tandem proficiet quicquam aduersus eum quem iure beatitudinis potentissimum esse concessimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:24)
Ex his enim quae concesserim bonos quidem potentes, malos uero esse necesse est imbecilles.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:14)
Nam uti cadauer hominem mortuum dixeris, simpliciter uero hominem appellare non possis, ita uitiosos malos quidem esse concesserim, sed esse absolute nequeam confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION