라틴어 문장 검색

Nam si ovium lacte haedi aut caprarum agni forsitan alantur, constat ferme in his lanam duriorem, in illis capillum gigni teneriorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 18:2)
Qui saltus, Tiberine, tuos sacrumque Numici Litus arant Rutulosque exercent vomere colles Circaeumque iugum:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 18:3)
Arati etiam liber Elegion fertur, in quo de Diotimo quodam poeta sic ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 8:1)
— Pastorem, Tityre, pingues Pascere oportet oves, deductum dicere carmen.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 12:1)
— Frontem obscoenam rugis arat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 6:2)
Arat non nimie sed pulchre dictum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 6:3)
Esto, inquam, oves bidentes dicantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 2:1)
Sed quae ratio huius in ovibus epitheti, scire, inquam, volo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 2:2)
Oves, inquit, bidentes dictae sunt, quod duos tantum dentes habeant.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 2:4)
Ubi terrarum, quaeso te, inquam, duos solos per naturam dentes habere oves aliquando vidisti?
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 2:5)
nam de ovium dentibus opiliones percontator.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 3:3)
verum procurandum mihi est, ne illud obrepat quod bidentes epitheton sit ovium, cum Pomponius, egregius Atellanarum poeta, in Gallis Transalpinis hoc scripserit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 4:3)
Publius autem Nigidius in libro quem de extis conposuit bidentes appellari non oves solas sed omnes hostias bimas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 5:1)
quae rura dabuntur, Quae noster veteranus aret?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:30)
qua Rhodanus raptum velocibus undis In mare fert Ararim:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION