라틴어 문장 검색

Si recordaris, domine fili, hoc mihi iniunxeras, ut hic nonus libellus peculiariter tibi dictatus ceteris octo copularetur, quos ad Constantium scripsi, virum singularis ingenii, consilii salutaris, certe in tractatibus publicis ceteros eloquentes, seu diversa sive paria decernat, praestantioris facundiae dotibus antecellentem.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Firmino suo salutem. 1:1)
Diu multumque dubitavi, Stella, iuvenis optime et in studiis nostris eminentissime, qua parte voluisti, an hos libellos, qui mihi subito calore et quadam festinandi voluptate fluxerunt, cum singuli de sinu meo prodierint, congregatos ipse dimitterem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, poem pr1)
Primus libellus sacrosanctum habet testem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, poem pr9)
Sequitur libellus Rutilio Gallico convalescenti dedicatus, de quo nihil dico, ne videar defuncti testis occasione mentiri.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, poem pr19)
Melior, et psittacum scis a me leves libellos quasi epigrammatis loco scriptos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, poem pr9)
non habeo diu probandam libellorum istorum temeritatem, cum scias multos ex illis in sinu tuo subito natos et hanc audaciam stili nostri frequenter expaveris, quotiens in illius facundiae tuae penetrali seductus altius litteras intro et in omnes a te studiorum sinus ducor.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, poem pr2)
Sequitur libellus, quo splendidissimum et mihi iucundissimum iuvenem, Maecium Celerem, a sacratissimo imperatore missum ad legionem Syriacam, quia sequi non poteram, sic prosecutus sum.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, poem pr6)
Huic praecipue libello favebis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, poem pr15)
Quis carmine digno exsequias et dona malae feralia pompae perlegat?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam78)
Postquam rite diu partiti sidera cunctis perlegere animis oculisque sequacibus auras, tunc Amythaonius longo post tempore vates:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권184)
Inter quae notandum, quod ea, quae de sanctissimo patre et antistite Cudbercto, uel in hoc uolumine, uel in libello gestorum ipsius conscripsi, partim ex eis, quae de illo prius a fratribus ecclesiae Lindisfarnensis scripta repperi, adsumsi, simpliciter fidem historiae, quam legebam, accommodans, partim uero ea, quae certissima fidelium uirorum adtestatione per me ipse cognoscere potui, sollerter adicere curaui.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, 서문 3:1)
libello quoque synodico, quem cum episcopis Italiae de necessariis ecclesiae causis utillimum conposuit, et familiaribus ad quosdam litteris.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 3:6)
quae ab angelis sanctis, quae a uiris iustis sibi inter angelos apparentibus laeta uel tristia cognouerit), legat ipsum, de quo dixi, libellum uitae eius, et multum ex illo, ut reor, profectus spiritalis accipiet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX. 1:6)
Quae cuncta in libello eius sufficientius, sed et de aliis conmilitonibus ipsius, quisque legerit, inueniet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX. 4:1)
ubi correptus infirmitate, sicut libellus de uita eius conscriptus sufficienter edocet, raptus est e corpore;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX.15)

SEARCH

MENU NAVIGATION