도구

도구

라틴어 문장 검색

Deinde cum variasset inter supplicantia et superba mandata, iram Constantini merito excitavit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 10:1)
sed Herculii Maximiani, soceri sui, motus exemplo, ne iterum depositam purpuram in perniciem rei publicae sumeret, tumultu militaribus exigentibus in Thessalonica iussit occidi, Martinianum in Cappadocia.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 17:2)
Igitur non post multos dies dum se recognoscens Lotharius, quod malum egisset consilium, nubercam suam remittens genitori suo, et ira inflammatus contra illos qui ei tam pravum consilium dederunt, alios occidit, alios in exilio misit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 111)
Rodulfus vero in ira commotus propter castella perdita, dum depraedari non cessat abbatiam sancti Quintini, ab Heriberto in bello occiditur.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVI 56:3)
De cetero diebus ieiuniorum Septembrium circuli duo magni apparuerunt in caelo, similes aspectui iris.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 86:5)
nam uerba superbit Reddere, sed dentem uix tenet ira trucem.
(ANONYMUS NEVELETI, De asino et apro 13:4)
ille precatur, Ille precem librat, supplicat ira preci.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:4)
Ira iouem mouit, regem dedit, intulit ydrum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ranis a Ioue querentibus regem 24:7)
Elumbem domini uerberat ira canem.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane uetulo 30:5)
Humanam potuit anguis amare manum, Gracia longa uiri subitam mutatur in iram, Ira per anguineum dirigit arma caput.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:2)
ira cadit.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 41:10)
Ecce canes, tonat ira canum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 51:5)
Ira senis punit pro nati crimine seruos, Instruit ista senem fabula nota seni.
(ANONYMUS NEVELETI, De patre et filio 54:5)
Dum munit presepe cibo, dum fulgurat ira, Ausa uidere diem cornua longa uidet.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo 62:22)
igitur et priusquam causa ageretur, facile intellectu cuiuis fuit, qualisnam accusatio futura esset, cuius qui fuerat professor et machinator idem fieri auctor timeret, ac praesertim Sicinius Aemilianus, qui si quippiam ueri in me explorasset, nunquam profecto tam cunctanter hominem extraneum tot tantorumque criminum postulasset, qui auunculi sui testamentum quod uerum sciebat pro falso infamarit, tanta quidem pertinacia, ut, cum Lollius Vrbicus V. C. uerum uideri et ratum esse debere de consilio consularium uirorum pronuntiasset, contra clarissimam uocem iurauerit uecordissimus iste, tamen illud testamentum fictum esse, adeo ut aegre Lollius Vrbicus ab eius pernicie temperarit.
(아풀레이우스, 변명 2:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION