도구

도구

라틴어 문장 검색

At Ioseph et ipse castitatis, humilitatis, pietatis, ceterarumque uirtutum exsecutor ac doctor eximius, cum seruitio absoluendus adtonsus esse legitur, patet profecto, quia tempore seruitutis intonsis in carcere crinibus manere solebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 9:3)
quippe qui quamuis ex parte sui sint iuris, nonnulla tamen ex parte Anglorum sunt seruitio mancipati.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXIII. 2:4)
illi etiam tauros primi docuisse feruntur seruitium et plaustro supposuisse rotam.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 128)
Hic mihi seruitium uideo dominamque paratam:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 41)
seruitium sed triste datur, teneorque catenis, et numquam misero uincla remittit Amor, et seu quid merui seu nil peccauimus, urit.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 43)
te nascente nouum Parcae cecinere puellis seruitium et dederunt regna superba tibi.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 112)
Iam faciam quodcumque uoles, tuus usque manebo, nec fugiam notae seruitium dominae, sed Veneris sanctae considam uinctus ad aras:
(티불루스, Elegiae, 3권, Incerti Auctoris21)
itaque, sinos di amant, quoniam non contenti libertate certa in dubiam imperii servitiique aleam imus, ineamus aliquam viam qua utri utris imperent, sine magna clade, sine multo sanguine utriusque populi decerni possit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 240:2)
nec his nec illis periculum suum, publicum imperium servitiumque obversatur animo futuraque ea deinde patriae fortuna quam ipsi fecissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 255:2)
Tulli, qui princeps in illa urbe fuerat, gravidam viro occiso uxorem, cum inter reliquas captivas cognita esset, ob unicam nobilitatem ab regina Romana prohibitam ferunt servitio partum Romae edidisse Prisci Tarquini in domo ;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 411:3)
tum Anci filii duo, etsi antea semper pro indignissimo habuerant se patrio regno tutoris fraude pulsos, regnare Romae advenam non modo vicinae, sed ne Italicae quidem stirpis, tum impensius iis indignitas crescere, si ne ab Tarquinio quidem ad se rediret regnum, sed praeceps inde porro ad servitia caderet, ut in eadem civitate post centesimum fere annum quod Romulus, deo prognatus deus ipse, tenuerit regnum donec in terris fuerit, id servus serva natus possideat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 415:1)
servitia regum superborum, suae libertatis immemores alienam oppugnatum venire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 104:2)
itaque ut eliceret praedatores, edicit suis, postero die frequentes porta Esquilina, quae aversissima ab hoste erat, expellerent pecus, scituros id hostes ratus, quod in obsidione et fame servitia infida transfugerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 115:1)
non quin breviter reddi responsum potuerit non recipi reges, ideo potius delectos patrum ad eum missos quam legatis eius Romae daretur responsum, sed ut in perpetuum mentio eius rei finiretur, neu in tantis mutuis beneficiis in vicem animi sollicitarentur, cum ille peteret quod contra libertatem populi Romani esset, Romani, nisi in perniciem suam faciles esse vellent, negarent, cui nihil negatum vellent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 162:1)
ductum se ab creditore non in servitium, sed in ergastulum et carnificinam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 245:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION