라틴어 문장 검색

tunc plurima buxus aeraque taurinos sonitu vincentia pulsus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권27)
pulsum solito quem gramine vietor iussit ab erepta longe mugire iuvenca, cum profugo placuere tori cervixque recepto sanguine magna redit fractaeque in pectora quercus, bella cupit pastusque et capta armenta reposcit iam pede, iam cornu melior - pavet ipse reversum victor, et attoniti vix agnovere magistri - :
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권119)
vario sic turbidus aestu angitur ac sese culpat super omnia, qui non orantem in mediis legatum coetibus ense perculerit foedasque palam satiaverit iras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권13)
non ora modo angustisque perusti faucibus, interior sed vis quatit, aspera pulsu corda, gelant venae, et siccis cruor aeger adhaeret visceribus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권329)
effunditur ille in caput, adsurgentem alio puer improbus ictu perculit eventuque impalluit ipse secundo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권312)
falso clamore tumultum auget, et arma virum pulsusque imitatur equorum, terribilemque vagas ululatum spargit in auras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권47)
Inachidae gemini geminos e sanguine Cadmi occultos galeis - saeva ignorantia belli - perculerant ferro;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권189)
ipse autem nec lampade clara nec sonitu nec voce deae perculsus eodem more iacet, donec radios Thaumantias omnis impulit inque oculos penitus descendit inertes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권46)
Tum iudex, tanta miraculorum caelestium nouitate perculsus, cessari mox a persecutione praecepit, honorem referre incipiens caedi sanctorum, per quam eos opinabatur prius a Christianae fidei posse deuotione cessare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 3:4)
Qui cum iussis pontificalibus obtemperantes memoratum opus adgredi coepissent, iamque aliquantulum itineris confecissent, perculsi timore inerti, redire domum potius, quam barbaram, feram, incredulamque gentem, cuius ne linguam quidem nossent, adire cogitabant, et hoc esse tutius communi consilio decernebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIII.4)
Non multis autem annis post abscessum eius a Brittania transactis, pulsus est et Uini ab eodem rege de episcopatu;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII. 1:7)
Cum enim nocte quadam, expletis matutinae laudis psalmodiis, egressae de oratorio famulae Christi, ad sepulchra fratrum, qui eas ex hac luce praecesserant, solitas Domino laudes decantarent, ecce subito lux emissa caelitus, ueluti linteum magnum, uenit super omnes, tantoque eas stupore perculit, ut etiam canticum, quod canebant, tremefactae intermitterent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. VII.7)
Quo etiam anno orta inter ipsum regem Ecgfridum et reuerentissimum antistitem Uilfridum dissensione, pulsus est idem antistes a sede sui episcopatus, et duo in locum eius substituti episcopi, qui Nordanhymbrorum genti praeessent;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XII. 1:2)
PULSUS est autem ab episcopatu suo Uilfrid, et multa diu loca peruagatus, Romam adiit, Brittaniam rediit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XIII.2)
Quod ubi uidere fratres, nimio mox timore perculsi, festinarunt referre antistiti, quae inuenerant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVIII [XXX]. 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION