라틴어 문장 검색

necdum enim quicquam de hereditate socruali vel in usum tertiae sub pretio medietatis obtinui.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Lampridio suo salutem. 2:7)
Pro bona fama maxima est hereditas.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 555)
Dedi te in foedus populi, ut suscitares terram, et possideres hereditates dissipatas, et diceres his, qui uincti sunt:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIX. 1:11)
ne intervallo quidem facto oblitum, tamquam alieni, regni Superbum Tarquinium velut hereditatem gentis scelere ac vi repetisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 16:6)
et qui nullam antea pactionem auribus admiserat, tum demum agi secum est passus de redemptione liberorum capitum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 257:1)
at illos debitos iam morti destinatosque, alia nova scelera post mortem tyranni molitos, palam primo, cum clausis Adranodorus Insulae portis hereditatem regni creverit et quae procurator tenuerat pro domino possederit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 321:1)
cum captivis redemptio negabatur, nos vulgo homines laudabant quod rei publicae nos reservassemus, quod ad consulem Venusiam redissemus et speciem iusti exercitus fecissemus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 81:2)
ad conloquium de redemptione eius missis medius maxime atque utrisque opportunus locus ad portum Trogilorum, propter turrim quam vocant Galeagram, est visus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 349:1)
hanc ego maximam hereditatem a patre accepi, qui primus omnium Asiam Graeciamque incolentium in amicitiam venit vestram eamque perpetua et constanti fide ad extremum vitae finem perduxit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 609:3)
ubi ergo esse regium aurum, ubi tot hereditates acceptas?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 753:2)
vivo et spirante me hereditatem meam ambo et spe et cupiditate improba crevistis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 93:1)
superstes - et ita sim, si merebor, ut ipse me esse velit - hereditatem regni, si pater tradet, accipiam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 130:1)
hunc quoque Perseus, sicut plerosque patris amicorum, ex quo haud cuiquam dubium esse coeperat, ad quem regis animo ita inclinato hereditas regni pertineret, inter coniuratos in fratris perniciem habuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 254:1)
is prospiciens animo quanto cum periculo suo hereditas regni ventura esset ad Persea, ut primum labare animum regis et ingemiscere interdum filii desiderio sensit, nunc praebendo aures, nunc lacessendo etiam mentionem rei temere actae, saepe querenti querens et ipse aderat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 625:1)
sine sacris hereditatem sum aptus effertissimam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 4, scene 13)

SEARCH

MENU NAVIGATION