도구

도구

라틴어 문장 검색

reliquum est iam ut illud quaeramus, cum hoc constet, Siculos a me petisse, ecquid hanc rem apud vos animosque vestros valere oporteat, ecquid auctoritatis apud vos in suo iure repetundo socii populi Romani, supplices vestri, habere debeant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 5장 1:1)
datur etiam venia concinnitati sententiarum et arguti certique et circumscripti verborum ambitus conceduntur, de industriaque non ex insidiis sed aperte ac palam elaboratur, ut verba verbis quasi demensa et paria respondeant, ut crebro conferantur pugnantia comparenturque contraria et ut pariter extrema terminentur eundemque referant in cadendo sonum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 12장 1:1)
quod si ea quae dixi non ita essent, quis tamen se tam durum agrestemque praeberet qui hanc mihi non daret veniam, ut cum meae forenses artes et actiones publicae concidissent, non me aut desidiae, quod facere non possum, aut maestitiae, cui resisto, potius quam litteris dederem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 43장 2:1)
Et hic quidem, qui hanc a Laelio, ad quem scripsit, cui se purgat, veniam petit, et utitur ea traiectione verborum et nihilo tamen aptius explet concluditque sen- tentias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 69장 1:5)
His et talibus rationibus adductus Socrates nec patronum quaesivit ad iudicium capitis nec iudicibus supplex fuit adhibuitque liberam contumaciam a magnitudine animi ductam, non a superbia, et supremo vitae die de hoc ipso multa disseruit et paucis ante diebus, cum facile posset educi e custodia, noluit, et tum, paene in manu iam mortiferum illud tenens poculum, locutus ita est, ut non ad mortem trudi, verum in caelum videretur escendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 70:4)
quid enim dicemus, cum Socrates Alcibiadi persuasisset, ut accepimus, eum nihil hominis esse nec quicquam inter Alcibiadem summo loco natum et quemvis baiolum interesse, cum se Alcibiades adflictaret lacrimansque Socrati supplex esset, ut sibi virtutem traderet turpitudinemque depelleret, - quid dicemus, Cleanthe?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 77:6)
dēnique, cum Octāviānus veniam inmīcīs prōmīsisset, ego ē castrīs Pompēiī ēlāpsus ad Italiam nāvigāvit.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit13)
iam Rōmam tandem regressus ad Octāviānum festīnō ut veniam petam.’
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit14)
prō certō habeō Octāviānum veniam tibi datūrum esse.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit17)
ille laetissimus erat quod Octāviānus veniam sibi dederat.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit26)
Amolitur Ascyltos invidiam et se vero nihil aliud quam fugitivum suum dixit quaerere, mortem nec hominis concupisse nec supplicis, utique eius quem post fatalem rixam habuisset carissimum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 97:15)
In conspectu vestro supplices iacent iuvenes ingenui, honesti, et quod utroque potentius est, familiaritate vobis aliquando coniuncti.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:6)
Quid inquit Lichas attinuit supplices radere?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:24)
Aquila ut periclo mortis eriperet suos Incolumes natos supplex vulpi tradidit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Vulpes et aquila.6)
At ille supplex:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Cervus ad boves.4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION