도구

도구

라틴어 문장 검색

Tunc vero magis coepit urguere et, quasi mihi non liceret nescire, quod nescio, expostulare ac se indignam tantis mysteriis dicere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 7:8)
Proximus eiusdem properabat Acilius aevi cum iuvene indigno quem mors tam saeva maneret et domini gladiis tam festinata;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV40)
"meruit quo crimine servus supplicium?"
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI109)
Nemo tamen studiis indignum ferre laborem cogetur posthac, nectit quicumque canoris eloquium vocale modis laurumque momordit.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII7)
quis enim generosum dixerit hunc qui indignus genere et praeclaro nomine tantum insignis?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII12)
cuius supplicio non debuit una parari simia nec serpens unus nec culleus unus.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII89)
nec poenam sceleri invenies nec digna parabis supplicia his populis, in quorum mente pares sunt et similes ira atque fames, mollissima corda humano generi dare se natura fatetur, quae lacrimas dedit;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV49)
Ac de Spurio quidem supplicium pater ipsius sumpsit, hunc Quinctii dictatoris imperio in medio foro magister equitum Servilius Ahala confodit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 17:3)
Sed nec illo voluntario ad hostis suos reditu nec ultimo sive carceris seu crucis supplicio deformata maiestas;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM PRIMUM 27:1)
idque, quo indignius foret, mulier imperavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ILLYRICUM 3:2)
Haec - facinus indignum - ante oppressa est quam in numero certorum hostium referretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ACHAICUM 1:2)
Caput eius recisum cum dextera manu ad regem reportatum ludibrio fuit, neque indigno.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PARTHICUM 10:3)
Unde gladiatorii adversum dominos suos exercitus, nisi ad conciliandum plebis favorem effusa largitio, dum spectaculis indulget, supplicia quondam hostium artem faceret?
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, ANACEFALAEOSIS 10:3)
Tandem Perperna imperatore supplicium de eis sumptum est.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SERVILE 7:3)
dedidissentque se, nisi suppliciorum metu voluntariam mortem praetulissent.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SERVILE 11:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION