도구

도구

라틴어 문장 검색

sequetur igitur horum ratione vel ad supplicium beata vita virtutem cumque ea descendet in taurum Aristotele Xenocrate Speusippo Polemone auctoribus nec eam minis blandimentisve corrupta deseret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 87:1)
Ita eaedem litterae et suspicionem declinabunt quaerentium et vultus umbra supplicii tegent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 103:6)
Tam superstitiosa oratione Tryphaena mutata negat se interpellare supplicium, immo accedere etiam iustissimae ultioni.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 106:10)
Interpellavit deprecationem supplicii Lichas et Noli inquit causam confundere, sed impone singulis modum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:9)
eo maiora meruerunt supplicia;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:17)
Obstupueram ego supplicii metu pavidus, nec quid in re manifestissima dicerem, inveniebam turbatus . . . et deformis praeter spoliati capitis dedecus superciliorum etiam aequalis cum fronte calvities, ut nihil nec facere deceret nec dicere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:1)
At miles circumscriptus dum desidet, ut postero die vidit unam sine cadavere crucem, veritus supplicium, mulieri quid accidisset exponit:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 112:11)
in haec facinora quaere supplicium.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 130:9)
Ita non potui supplicio caput aperire, sed furciferae mortifero timore lusus ad verba, magis quae poterant nocere, fugi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:13)
ex quibus Honoratus trecentis milibus exsilium equitis Romani septemque amicorum eius ultimam poenam, Marcianus unius equitis Romani septingentis milibus plura supplicia arguebatur emisse;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 8:2)
Dixit donec ad supplicium, nescio an innocens, certe tamquam innocens ducta est.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 8:2)
sed nihil refert - post quaestionem supplicio liberandos, alius in insulam relegandos, alius morte puniendos arbitrabatur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 12:4)
Exigebam ergo ut qui capitali supplicio afficiendos putabant, discederent a relegante, nec interim contra absolventes mox dissensuri congregarentur, quia parvolum referret an idem displiceret, quibus non idem placuisset.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 14:2)
Illud etiam mihi permirum videbatur, eum quidem qui libertos relegandos, servos supplicio afficiendos censuisset, coactum esse dividere sententiam;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 15:1)
Qui ultimum supplicium sumendum esse censebat, nescio an iure, certe aequitate postulationis meae victus, omissa sententia sua accessit releganti, veritus scilicet ne, si dividerentur sententiae, quod alioqui fore videbatur, ea quae absolvendos esse censebat numero praevaleret.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 24:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION