도구

도구

라틴어 문장 검색

In beneficio et hoc est probabile, hoc suspiciendum, quod aliquis, ut alteri prodesset, utilitatis interim suae oblitus est, quod alteri dedit ablaturus sibi.
(세네카, 행복론, Liber V 61:5)
Istud, quod suspicis, quo te divitem ac potentem putas, quam diu possides, sub nomine sordido iacet.
(세네카, 행복론, Liber VI 11:1)
inter sollicitos adsedit, ad suspecta tempora occurrit ;
(세네카, 행복론, Liber VI 78:6)
Servare proprium est excellentis fortunae, quae numquam magis suspici debet, quam cum illi contigit idem posse quod dis, quorum beneficio in lucem edimur tam boni quam mali.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 31:1)
Nam ceteris misereri eius nefas sit, qui caedibus ac rapinis potentiam exercuit, qui suspecta sibi cuncta reddidit tam externa quam domestica, cum arma metuat, ad arma confugiens, non amicorum fidei credens, non pietati liberorum ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 81:2)
Tarium, qui filium deprensum in parricidii consilio damnavit causa cognita, nemo non suspexit, quod contentus exilio et exilio delicato Massiliae parricidam continuit et annua illi praestitit, quanta praestare integro solebat ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 91:1)
Hoc adfectare, hoc imitari decet, maximum ita haberi, ut optimus simul habeare.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 120:2)
Illi qui munera eius velut sua et perpetua amaverunt, qui se suspici propter illa voluerunt, iacent et maerent, eum vanos et pueriles animos, omnis solidae voluptatis ignaros, falsa et mobilia oblectamenta destituunt ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 24:1)
Illum suspiciant et colant gentes ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 61:5)
Omnia ista, quae imperita ingenia et nimis corporibus suis addicta suspiciunt, lapides, aurum, argentum et magni levatique mensarum orbes terrena sunt pondera, quae non potest amare sincerus animus ac naturae suae memor, levis ipse, expeditus et, quandoque emissus fuerit, ad summa emicaturus ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 80:1)
Itaque loquax et in contumelias praefectorum ingeniosa provincia, in qua etiam qui vitaverunt culpam non effugerunt infamiam, velut unicum sanctitatis exemplum suspexit et, quod illi difficillimum est, cui etiam periculosi sales placent, omnem verborum licentiam continuit et hodie similem illi, quamvis numquam speret, semper optat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 137:2)
Itaque non est quod nos suspiciamus tamquam inter nostra positi;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 53:1)
Est et illa iniuria frequens, si lucrum alicui excussum est aut praemium diu captatum, si magno labore adfectata hereditas aversa est et quaestuosae domus gratia erepta.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 48:2)
necesse est enim, a quo quisque contemni moleste ferat, suspici gaudeat.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 70:6)
Nimis nos suspicimus, si digni nobis videmur propter quos tanta moveantur.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 145:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION