라틴어 문장 검색

Quod enim ornamentum, quae vis, qui animus, quae dignitas illi oratori defuit, qui in causa peroranda non dubitavit excitare reum consularem et eius diloricare tunicam et iudicibus cicatrices adversas senis imperatoris ostendere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 124:3)
Sensi equidem tum magno opere moveri iudices, cum excitavi maestum ac sordidatum senem et cum ista feci, quae tu, Crasse, laudas, non arte, de qua quid loquar nescio, sed motu magno animi ac dolore, ut discinderem tunicam, ut cicatrices ostenderem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 195:2)
gladiatoribus autem Fadium quendam, militem Pompeianum, quia, cum depressus in ludum bis gratis depugnasset, auctorare sese nolebat et ad populum confugerat, primum Gallos equites immisit in populum (coniecti enim lapides sunt in eum, cum abriperetur Fadius), deinde abstractum defodit in ludo et vivum combussit, cum quidem pransus nudis pedibus, tunica soluta, manibus ad tergum reiectis inambularet et illi misero quiritanti :
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS: AD L. PLANCVM ET CETEROS, letter 32 3:3)
cui cum Deianira sanguine Centauri tinctam tunicam induisset inhaesissetque ea visceribus, ait ille:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 20:3)
atque is cum pila ludere vellet - studiose enim id factitabat - tunicamque poneret, adulescentulo, quem amabat, tradidisse gladium dicitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 60:1)
deinde vestīmenta nūptiālia induit, tunicam candidam et pallam lūteam;
(옥스포드 라틴 코스 2권, Horiātiae nūptiae23)
nōn togam gerēbat sed tunicam solūtam.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Maecēnātī commendātur15)
"tunc neque more probo videas nec voce serena ingentis trepidare Titos, cum carmina lumbum intrant et tremulo scalpuntur ubi intima versu, tun, vetule, auriculis alienis colligis escas, auriculis, quibus et dicas cute perditus ohe?"
(페르시우스, 풍자, satire 118)
"penemque arcanaque lumbi runcantem populo marcentis pandere vulvas!"
(페르시우스, 풍자, satire 426)
Ac ne ipse quidem sine aliquo motu hominem conspexi, nam videbatur ille mihi esse, qui tunicam in solitudine invenerat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 12:5)
Contra nos perturbati, ne videremur nihil agere, et ipsi scissam et sordidam tenere coepimus tunicam atque eadem invidia proclamare, nostra esse spolia quae illi possiderent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 14:9)
reddant nobis tunicam nostram et pallium suum recipiant.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 15:2)
Indignatus enim rusticus, quod nos centonem exhibendum postularemus, misit in faciem Ascylti tunicam et liberates querella iussit pallium deponere, quod solum litem faciebat . . . . Et recuperate, ut putabamus, thesauro in deversorium praccipites abimus praeclusisque foribus ridere acumen non minus cocionum quam calumniantium coepimus, quod nobis ingenti calliditate pecuniam reddidissent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 15:9)
. . immo iocari magis et circulis [ludentem] accedere, cum subito | videmus senem calvum, tunica vestitum russea, inter pueros capillatos ludentem pila.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 27:2)
Recepta cocus tunica cultrum arripuit porcique ventrem hinec atque illinc timida manu secuit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 49:21)

SEARCH

MENU NAVIGATION