라틴어 문장 검색

primo quod, cum de hiis que necessaria sunt ad bene esse tractemus, eos preferire debemus, cum divinam curam perversi expectare noluerunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 11:2)
inter ea vero que diversarum sunt specierum non solum non necessaria fuit locutio, sed prorsus dampnosa fuisset, cum nullum amicabile commertium fuisset in illis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 12:3)
7. Si vero contra argumentetur quis de eo quod Ovidius dicit in quinto Metamorfoseos de picis loquentibus, dicimus quod hoc figurate dicit, aliud intelligens.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 14:1)
rationale vero in quantum aliquid significare videtur ad placitum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 19:3)
de fructu vero ligni quod est in medio paradisi precepit nobis Deus ne comederemus nec tangeremus, ne forte moriamur’.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 22:3)
2. Si quis vero fatetur contra obiciens quod non oportebat illum loqui, cum solus adhuc homo existeret, et Deus omnia sine verbis archana nostra discernat etiam ante quam nos, - cum illa reverentia dicimus qua uti oportet cum de eterna Voluntate aliquid iudicamus, quod licet Deus sciret, immo presciret (quod idem est quantum ad Deum) absque locutione conceptum primi loquentis, voluit tamen et ipsum loqui, ut in explicatione tante dotis gloriaretur ipse qui gratis dotaverat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 30:1)
quoniam, si extra paradisum afflatus est homo, extra, si vero intra, intra fuisse locum prime locutionis convicimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 31:2)
6. Totum vero quod in Europa restat ab istis, tertium tenuit ydioma, licet nunc tripharium videatur:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 55:1)
7. Istorum vero proferentes oc meridionalis Europe tenent partem occidentalem, a Ianuensium finibus incipientes.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 56:1)
nam alii oc, alii sÏ, alii vero dicunt oil.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 59:2)
Cum igitur omnis nostra loquela - preter illam homini primo concreatam a Deo - sit a nostro beneplacito reparata post confusionem illam que nil aliud fuit quam prioris oblivio, et homo sit instabilissimum atque variabilissimum animal, nec durabilis nec continua esse potest, sed sicut alia que nostra sunt, puta mores et habitus, per locorum temporumque distantias variari oportet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 68:2)
3. Pro se vero argumentatur alia, scilicet oc, quod vulgares eloquentes in ea primitus poetati sunt tanquam in perfectiori dulciorique loquela, ut puta Petrus de Alvernia et alii antiquiores doctores.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 77:1)
5. Nos vero iudicium relinquentes in hoc et tractatum nostrum ad vulgare latium retrabentes, et receptas in se variationes dicere nec non illas invicem comparare conemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 79:1)
dextrum quoque latus Tyrenum mare grundatorium habet, levum vero in Adriaticum cadit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 80:3)
Forum Iulii vero et Ystria non nisi leve Ytalie esse possunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 81:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION