라틴어 문장 검색

Iam vero et earum rerum, quibus abundaremus, exportatio et earum, quibus egeremus, invectio certe nulla esset, nisi his muneribus homines fungerentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 16:1)
Est Dicaearchi liber de interitu hominum, Peripatetici magni et copiosi, qui collectis ceteris causis eluvionis, pestilentiae, vastitatis, beluarum etiam repentinae multitudinis, quarum impetu docet quaedam hominum genera esse consumpta, deinde comparat, quanto plures deleti sint homines hominum impetu, id est bellis aut seditionibus, quam omni reliqua calamitate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 21:6)
[Detrahere autem de altero sui commodi causa magis est contra naturam quam mors, quam dolor, quam cetera generis eiusdem.] Itemque magis est secundum naturam pro omnibus gentibus, si fieri possit, conservandis aut iuvandis maximos labores molestiasque suscipere imitantem Herculem illum, quem hominum fama beneficiorum memor in concilio caelestium collocavit, quam vivere in solitudine non modo sine ullis molestiis, sed etiam in maximis voluptatibus abundantem omnibus copiis, ut excellas etiam pulchritudine et viribus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 29:3)
oratorum autem si quis ita numerat plura genera, ut alios grandis aut gravis aut copiosos, alios tenuis aut subtilis aut brevis, alios eis interiectos et tamquam medios putet, de homini- bus dicit aliquid, de re parum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 1장 2:1)
Et ample et ornate et copiose cum eadem integritate Atticorum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 4장 3:3)
Sed quia non dubito quin hoc plerisque immensum infinitumque videatur, et quod Graecos homines non solum ingenio et doctrina, sed etiam otio studioque abundantis partitionem iam quandam artium fecisse video neque in universo genere singulos elaborasse, sed seposuisse a ceteris dictionibus eam partem dicendi, quae in forensibus disceptationibus iudiciorum aut deliberationum versaretur, et id unum genus oratori reliquisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 22:1)
Quod vero in extrema oratione quasi tuo iure sumpsisti, oratorem in omnis sermonis disputatione copiosissime versari posse, id, nisi hic in tuo regno essemus, non tulissem multisque praeessem, qui aut interdicto tecum contenderent aut te ex iure manum consertum vocarent, quod in alienas possessiones tam temere inruisses.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 41:1)
erat etiam Metrodorus, qui cum illis una ipsum illum Carneadem diligentius audierat, hominem omnium in dicendo, ut ferebant, acerrimum et copiosissimum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 45:3)
qui cum diceret esse quandam prudentiam, quae versaretur in perspiciendis rationibus constituendarum et regendarum rerum publicarum, excitabatur homo promptus atque omni abundans doctrina et quadam incredibili varietate rerum atque copia:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 85:2)
quarum rerum fateor magnam multiplicemque esse disciplinam et multas copiosas variasque rationes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 222:3)
cuius quidem ipsius facultatis exercitatio oratorum propria est, sed iam in philosophorum consuetudine versatur maximeque eorum, qui de omni re proposita in utramque partem solent copiosissime dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 263:2)
ita vim oratoris cum exprimere subtiliter visus es, tum laudare copiosissime;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 39:3)
cumque is se non nolle dixisset, locutus esse dicitur homo copiosus aliquot horas de imperatoris officio et de [omni] re militari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 75:3)
Antiquissimi fere sunt, quorum quidem scripta constent, Pericles atque Alcibiades et eadem aetate Thucydides, subtiles, acuti, breves, sententiisque magis quam verbis abundantes:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 93:1)
in qua nihil illi defuit, quod non modo copiosus, sed etiam sapiens orator habere deberet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 98:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION