라틴어 문장 검색

recta enim istaec oratio est et veteres conpluscule ita dixerunt, nec ratio dici potest, cur rectius sit divitiis opus esse quam divitias, nisi qui grammaticorum nova instituta ut τεμένων ἱερά observant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 16:4)
Sed cum beneficos liberalesque dixerit neque alius modi isti sint quam cuius esse eos supra diximus, inlotis, quod aiunt, pedibus et verbis reprehendit doctissimi viri orationem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 15:1)
QUIN particula, quam grammatici coniunctionem appellant, variis modis sententiisque conectere orationem videtur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 2:1)
Pompeio bello superatus est, quinque et viginti gentium quas sub dicione habuit linguas percalluit earumque omnium gentium viris haut umquam per interpretem conlocutus est, sed ut quemque ab eo appellari usus fuit, proinde lingua et oratione ipsius non minus scite quam si gentilis eius esset locutus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XVII 3:2)
M. VARRO, in litteris atque vita fide homo multa et gravis, in libro quem inscripsit Pius aut De Pace, C. Sallustium scriptorem seriae illius et severae orationis, in cuius historia notiones censorias fieri atque exerceri videmus, in adulterio deprehensum ab Annio Milone loris bene caesuin dicit et, cum dedisset pecuniam, dimissum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XVIII 2:1)
Verba ex , coagmentisque verborum scite apta, gratia in Latinam orationem versa.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XX 1:1)
Habesne nobis dicere in libris rhetorum vestrorum tam apte tamque modulate compositam orationem?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XX 6:1)
atque uti quaedam animalium parva et vilia ad imitandum sunt quas res cumque audierint viderintve petulantia, proinde nos ea quae in Platonis oratione demiramur non aemulari quidem, sed lineas umbrasque facere ausi sumus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XX 9:1)
Dubito quippe et requiro an veterum eorum qui electius locuti sunt pro verbis et oratione dixerit quis 'contionem.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VII 3:1)
locum suggestumque unde verba fierent, sicut M. Tullius in oratione quae inscripta est Contra Contionem Q. Metelli:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VII 7:1)
item orationem ipsam quae ad populum diceretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VII 9:5)
̔Ομοιοτέλευτα et ὁμοιόπτωτα atque alia id genus quae ornamenta orationis putantur inepta esse et puerilia, Lucili quoque versibus declarari.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VIII 1:1)
IN libro vetere, in quo erat oratio M. Catonis De Ptolemaeo contra Thermum, sic scriptum fuit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IX 2:1)
Medicis autem veteribus oratione Graeca ita definitus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, X 12:1)
ID quoque habitum est in oratione facienda elegantiae genus, ut pro verbis habentibus patiendi figuram agentia ponerent ac deinde haec vice inter sese mutua verterent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XII 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION