라틴어 문장 검색

Ergo ubi concepit furias evicta dolore decrevitque mori, tempus secum ipsa modumque exigit, et, maestam dictis adgressa sororem, consilium voltu tegit, ac spem fronte serenat:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 20:1)
Non tamen Anna novis praetexere funera sacris germanam credit, nec tantos mente furores concipit, aut graviora timet, quam morte Sychaei:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 20:13)
Aut si fama movet, si tantum pectore robur concipis et si adeo dotalis regia cordi est, aude atque adversum fidens fer pectus in hostem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 13:14)
tecum acer Messapus erit turmaeque Latinae Tiburtique manus, ducis et tu concipe curam.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 18:13)
Congredior, fer sacra, pater, et concipe foedus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 1:7)
sive inde occultas viris et pabula terrae pinguia concipiunt, sive illis omne per ignem excoquitur vitium atque exsudat inutilis humor, seu pluris calor ille vias et caeca relaxat spiramenta, novas veniat qua sucus in herbas, seu durat magis et venas adstringit hiantis, ne tenues pluviae rapidive potentia solis acrior aut Boreae penetrabile frigus adurat.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 3:8)
verum ubi tempestas et caeli mobilis humor mutavere vias et Iuppiter uvidus austris denset, erant quae rara modo, et, quae densa, relaxat, vertuntur species animorum et pectora motus nunc alios, alios, dum nubila ventus agebat, concipiunt:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 14:10)
ille venena Colcha et quidquid usquam concipitur nefas tractavit, agro qui statuit meo te, triste lignum, te, caducum in domini caput inmerentis quid quisque vitet, numquam homini satis cautum est in horas:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 133)
instar veris enim voltus ubi tuus adfulsit populo, gratior it dies et soles melius nitent.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 54)
his adiicio, praeceptores ipsos non idem mentis ac spiritus in dicendo posse concipere singulis tantum praesentibus quod illa celebritate audientium instinctos.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 96:3)
hunc adfici, hunc concipere imagines rerum et transformari quodammodo ad naturam eorum, de quibus loquimur, necesse est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 97:2)
quibus ego primum hoc respondeo, quod M. Cicero scripto ad Brutum libro frequentius testatur, non eum a nobis institui oratorem, qui sit aut fuerit, sed imaginem quandam concepisse nos animo perfecti illius et nulla parte cessantis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 335:2)
qui vero imaginem ipsam eloquentiae divina quadam mente conceperit, quique illam (ut ait non ignobilis tragicus) reginam rerum orationem ponet ante oculos, fructumque non ex stipe advocationum sed ex animo suo et contemplatione ac scientia petet perpetuum nec fortunae subiectum, facile persuadebit sibi, ut tempora, quae spectaculis, campo, tesseris, otiosis denique sermonibus, ne dicam somno et conviviorum mora conteruntur, geometrae potius ac musico impendat, quanto plus delectationis habiturus quam ex illis ineruditis voluptatibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 419:1)
melior autem indoles laeta generosique conatus et vel plura iusto concipiens interim spiritus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 48:3)
sed ipsa ratio neque tam nos iuvaret neque tam esset in nobis manifesta, nisi, quae concepissemus mente, promere etiam loquendo possemus, quod magis deesse ceteris animalibus quam intellectum et cogitationem quandam videmus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 263:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION