라틴어 문장 검색

sed eosdem esse pure atque simpliciter nego.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:4)
ne ego quidem negauerim, sed haec eorum potentia non a uiribus sed ab imbecillitate descendit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:9)
— Habent igitur improbi cum puniuntur quidem boni aliquid adnexum, poenam ipsam scilicet, quae ratione iustitiae bona est, idemque cum supplicio carent inest eis aliquid ulterius mali, ipsa impunitas, quam iniquitatis merito malum esse confessus es. — Negare non possum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:10)
Sed puniri improbos iustum, impunitos uero elabi iniquum esse manifestum est. — Quis id neget?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:12)
— Sed ne illud quidem, ait, quisquam negabit bonum esse quod iustum est contraque quod iniustum est malum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:13)
— Omnem, inquit, improbum num supplicio dignum negas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:11)
Negare, inquam, nequeo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:22)
In contrarium arguitur, et primo:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:1)
Item, hoc idem arguitur per rationem sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:1)
Quod autem mundus sit aeternus, arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 18:1)
Sed contra hunc modum ponendi arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 33:1)
Item, contra eundem modum ponendi arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 34:1)
Sed contra hanc rationem arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 36:1)
quod nullus artifex potest aliquid causare, concedere vel negare nisi ex principiis suae scientiae.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:2)
Si autem opponas, cum haec sit veritas christianae fidei et etiam veritas simpliciter quod mundus sit novus et non aeternus, et quod creatio sit possibilis, et quod primus homo erat, et quod homo mortuus redibit vivus sine generatione et idem numero, et quod ille idem homo in numero qui iam ante erat corruptibilis, erit incorruptibilis, et sic in una specie atoma erunt istae duae differentiae corruptibile et incorruptibile, quamvis naturalis istas veritates causare non possit nec scire, eo quod principia suae scientiae ad tam ardua et tam occulta opera sapientiae divinae non se extendunt, tamen istas veritates negare non debet.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 51:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION