라틴어 문장 검색

eam causam fuisse patri mittendi se Romam, qui deprecaretur senatum ne quid communibus inimicis criminantibus se crederent, quem ob nullam aliam causam nisi propter constantem fidem erga populum Romanum odissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 244:1)
per eos dies' consilium habenti regi de summa rerum cum iam consedisset ferocia ab re bene gesta, ausi sunt quidam amicorum consilium dare ut secunda fortuna in condicionem honestae pacis uteretur potius quam spe vana evectus in casum se daret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 678:1)
haec legatio Summotis his cum consultarent, Romana constantia vicit in consilio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 685:3)
sicut omnia de Eumene dubia, ita Attali egregie constantem fidem nuntiabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 242:3)
neque enim omnes tam firmi et constantis animi contra adversum rumorem esse possunt, quam Q. Fabius fuit qui suum imperium minui per vanitatem populi maluit quam secunda fama male rem publicam gerere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 265:2)
namque cum flectitur inmutatione, vox statuit se in alicuius sonitus finitione, deinde in alterius, et id ultro citro crebre faciendo constans apparet sensibus, uti in cantionibus cum flectentes vocem varietatem facimus.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER QUINTUS, 4장10)
Itaque Gallias Constantinus minor regebat, Orientem Constantius Caesar, Illyricum et Italiam Constans, ripam Gothicam Dalmatius tuebatur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 6장 6:4)
392 10) - ad officium pertinet v. καθήκει - mediocritas officiorum 322 9 officia consolantium 355 14 officiosus dolor 352 15 *ὁμολογουμυένωσ τῆͺ φύσει νῆν = congruere naturae cumque ea convenienter vivere 441 15 *ὁμολογουμένη διάθεσισ = adfectio constans conveniensque 377 25 v. constans, constantia opinatio v. opinio opinio δόξα 332 2 (Epicuri), 308 6 ac passim per libr.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.154)
Siquidem tam Constantinus quam Constans filii eius violenta morte perierunt, et Constantius, qui e filiis eius superstes fuit, decessit sane ex morbo, sed non nisi cum Iulianus contra eum arma cepisset.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIX. DE IMPERIO 7:6)
Cum igitur a Mesopotamia reversus, Constantius hoc exciperetur officio, Amphilochius quidam ex tribuno Paphlago, quem dudum sub Constante militantem discordiarum sevisse causas inter priores, fratres, suspiciones contiguae veritati pulsabant, ausus paulo petulantius stare, ut ipse quoque ad parile obsequium admittendus, agnitus est et prohibitus, strepentibusque multis, et intueri lucem ulterius non debere clamantibus, ut perduellem, et obstinatum, Constantius circa haec lenior solito, Desinite ait urgere hominem ut existimo sontem, sed nondum aperte convictum, et mementote quod, siquid admisit huius modi, sub obtutibus meis conscientiae ipsius sententia punietur, quam latere non poterit, et ita discessum est.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 6장 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION