도구

도구

라틴어 문장 검색

Quae autem pars subiecta generi est, earn sic definiunt, ut id decorum velint esse, quod ita naturae consentaneum sit, ut in eo moderatio et temperantia appareat cum specie quadam liberali.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 124:5)
Haec ita intellegi possumus existimare ex eo decoro, quod poetae sequuntur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 126:1)
Quocirca poëtae in magna varietate personarum, etiam vitiosis quid conveniat et quid deceat, videbunt, nobis autem cum a natura constantiae, moderationis, temperantiae, verecundiae partes datae sint, cumque eadem natura doceat non neglegere, quem ad modum nos adversus homines geramus, efficitur, ut et illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum quam late fusum sit, appareat et hoc, quod spectatur in uno quoque genere virtutis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 127:1)
Ut enim pulchritudo corporis apta compositione membrorum movet oculos et delectat hoc ipso, quod inter se omnes partes cum quodam lepore consentiunt, sic hoc decorum, quod elucet in vita, movet approbationem eorum, quibuscum vivitur, ordine et constantia et moderatione dictorum omnium atque factorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 127:2)
Sed maxima vis decori in hac inest parte, de qua disputamus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 129:3)
quarum una communis est ex eo, quod omnes participes sumus rationis praestantiaeque eius, qua antecellimus bestiis, a qua omne honestum decorumque trahitur, et ex qua ratio inveniendi officii exquiritur, altera autem, quae proprie singulis est tributa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 138:2)
Admodum autem tenenda sunt sua cuique non vitiosa, sed tamen propria, quo facilius decorum illud, quod quaerimus, retineatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 142:1)
Ex quo magis emergit, quale sit decorum illud, ideo quia nihil decet invita Minerva, ut aiunt, id est adversante et repugnante natura.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 142:4)
Omnino si quicquam est decorum, nihil est profecto magis quam aequabilitas cum universae vitae, tum singularum actionum, quam conservare non possis, si aliorum naturam imitans omittas tuam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 143:1)
Sed quoniam decorum il!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 162:1)
status incessus, sessio accubitio, vultus oculi manuum motus teneat illud decorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 164:6)
Etenim illud ipsum, quod honesturn decorumque dicimus, quia per se nobis placet animosque omnium natura et specie sua commovet maximeque quasi perlucet ex iis, quas commemoravi, virtutibus, idcirco illos, in quibus eas virtutes esse remur, a natura ipsa diligere cogimur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 42:4)
omnesque sententiae verbaque omnia, quae sunt cuiusque generis maxime inlustria, sub acumen stili subeant et succedant necesse est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 151:2)
apud Graecos autem eloquentissimi homines remoti a causis forensibus cum ad ceteras res inlustris tum ad historiam scribendam maxime se applicaverunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 55:3)
in philosophos vestros si quando incidi, deceptus indicibus librorum, qui sunt fere inscripti de rebus notis et inlustribus, de virtute, de iustitia, de honestate, de voluptate, verbum prorsus nullum intellego;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 61:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION