라틴어 문장 검색

Surrexit itaque uxor et dimisit maritum intrare.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:5)
Sicque dulcibus alloquiis delinitumcirca noctem exire dimisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:23)
Qui deserta terrae intrare volens et transire cogitavit quodpecuniam suam in Aegypto dimitteret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:2)
Et antequam dimittere voluisset, interrogavitsi aliquis fidelis homo esset in illa regione cui posset pecuniam suamcommittere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:3)
Contigit quod quidam homo habuit filium, cui post mortem suam nihilpraeter domum dimisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:1)
Iste cum magno labore corpori suo vix etiam quaenatura exigit suppeditabat, et tamen domum suam licet magna coactus inediavendere nolebat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:2)
sed sicut a iustitia respectum usque in crastinam diem accepisti, quin eas ad placita dimittere noli, et ero ibi paratus succurrere tuaeveritati atque eorum nocere falsitati.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:38)
Et si in dimidiis tonellis inveneris talem partemspissitudinis qualem oleum clarum ibi existens exigit, quod quidem et inplenis tonellis invenire poteris, scias oleum non fuisse furatum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:52)
Sedeorum alii socios submersos dimiserunt, alii equos et sarcinas perdiderunt, quidam vero pannos madefactos, alii omnino amissos defleverunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 120:10)
Domine, feci quod natura mea, id est humana, requirebat, quiacarnes comedi et ossa dimisi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:9)
Sed si me abire dimiseris, magnam utilitatem ex me consequeris.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:18)
Fili, ne dimittas pro futuris praesentia, ne forsan perdas utrumque, sicut evenit lupo de bobus promissis a rustico. [p. 32]
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 152:2)
33] puteo lupum dimisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:47)
Et ita quiapro futuro quod praesens erat dimisit, lupus boves et caseum perdidit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:48)
Quo facto rex puerum ad se vocavit et de patris occasune plus iusto doleret admonuit, et quaecumque pater illi regenda dederattestamento, firmavit et insuper quod aetate eius exigente in patris locumsusciperet eum promisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION