라틴어 문장 검색

ut vero statuamus ea, quae probandi et docendi causa dicenda sunt, quem ad modum componamus, id est vel maxime proprium oratoris prudentiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 308:1)
quae quo maior est vis, hoc est magis probitate iungenda summaque prudentia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 55:3)
Eadem autem alii prudentia, sed consilio ad vitae studia dispari quietem atque otium secuti, ut Pythagoras, Democritus, Anaxagoras, a regendis civitatibus totos se ad cognitionem rerum transtulerunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 56:3)
quorum princeps Socrates fuit, is qui omnium eruditorum testimonio totiusque iudicio Graeciae cum prudentia et acumine et venustate et subtilitate tum vero eloquentia, varietate, copia, quam se cumque in partem dedisset omnium fuit facile princeps, eis, qui haec, quae nunc nos quaerimus, tractarent, agerent, docerent, cum nomine appellarentur uno, quod omnis rerum optimarum cognitio atque in eis exercitatio philosophia nominaretur, hoc commune nomen eripuit sapienterque sentiendi et ornate dicendi scientiam re cohaerentis disputationibus suis separavit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 60:1)
dies et noctis virum summa virtute et prudentia videbamus, philosopho cum operam daret, Q. Tuberonem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 87:5)
Quamquam non haec ita statuo atque decerno, ut desperem Latine ea, de quibus disputavimus, tradi ac perpoliri , patitur enim et lingua nostra et natura rerum veterem illam excellentemque prudentiam Graecorum ad nostrum usum moremque transferri, sed hominibus opus est eruditis, qui adhuc in hoc quidem genere nostri nulli fuerunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 95:1)
Nostra est enim - si modo nos oratores, si in civium disceptationibus, si in periculis, si in deliberationibus publicis adhibendi auctores et principes sumus - nostra est, inquam, omnis ista prudentiae doctrinaeque possessio, in quam homines quasi caducam atque vacuam abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt atque etiam aut inridentes oratorem, ut ille in Gorgia Socrates, cavillantur aut aliquid de oratoris arte paucis praecipiunt libellis eosque rhetoricos inscribunt, quasi non illa sint propria rhetorum, quae ab eisdem de iustitia, de officio, de civitatibus instituendis et regendis, de omni vivendi denique etiam de naturae ratione dicuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 122:1)
quorum si alterum sit optandum, malim equidem indisertam prudentiam quam stultitiam loquacem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 142:4)
omnique in re posse quod deceat facere artis et naturae est, scire quid quandoque deceat prudentiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 212:3)
Sed facillime discit auditor et quid agatur intellegit, si complectare in principio genus naturamque causae, si definias, si dividas, si neque prudentiam eius impedias confusione partium nec memoriam multitudine;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 3:2)
Nam quae prudentia, quae calliditas quaeque gravissimo nomine sapientia appellatur, haec scientia pollet una.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 3:3)
Atque illa prudentia in suis rebus domestica, in publicis civilis appellari solet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 3:6)
Communis ille contra locus, audaciam temeritati, non prudentiae esse coniunctam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 33장 2:2)
Vterque enim eam significationem qua nitetur ipse dignam scriptoris prudentia esse defendet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 1:5)
Id enim est caput civilis prudentiae, in qua omnis haec nostra versatur oratio, videre itinera flexusque rerum publicarum, ut, cum sciatis, quo quaeque res inclinet, retinere aut ante possitis occurrere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 70:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION