라틴어 문장 검색

non tibi sunt maesta sacra canenda lyra.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권61)
ut clamata silet, montes ululatibus implent et feriunt maesta pectora nuda manu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권314)
sic dea nec retinet gemitus et concita cursu fertur et a campis incipit, Henna, tuis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권321)
hic primum sedit gelido maestissima saxo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권345)
non secus indoluit, quam si modo rapta fuisset, maesta parens, longa vixque refecta mora est, atque ita
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권425)
arsurosque artus unxit, fecere, quod ille, Faustulus et maestas Acca soluta comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권585)
"quae tu frumenta notasti, maestus in amissis illa colonus habet, nec venti tantum Cereri nocuere nec imbres, nec sic marmoreo pallet adusta gelu, quantum, si culmos Titan incalfacit udos:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권623)
at postquam virtus annis adolevit, in apros audet et hirsutas comminus ire leas, dumque petit latebras fetae catulosque leaenae, ipse fuit Libycae praeda cruenta ferae, mater Hyan et Hyan maestae flevere sorores cervicemque polo suppositurus Atlas, victus uterque parens tamen est pietate sororum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권93)
inde domum redeunt sub prima crepuscula maesti, utque erat, in duro procubuere toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권274)
maesta Learcheas mater tumulaverat umbras et dederat miseris omnia iusta rogis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권317)
"cantabat fanis, cantabat tibia ludis, cantabat maestis tibia funeribus:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권425)
Evenient . dedit ipse mihi modo signa futuri Phoebus , et a laeva maesta volavit avis . Certe ego , quae voveo , superos motura putabo, Speque tuae mortis , perfide , semper alar . Et prius hanc animam , nimium tibi saepe petitam , Auferet illa dies , quae mihi sera venit , > Quam dolor hic umquam spatio evanescere possit, Leniat aut odium tempus et hora meum . Pugnabunt arcu dum Thraces , Iazyges hasta , Dum tepidus Ganges , frigidus Hister erit ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 6:5)
Quem simul ac tetigit, positis in margine ripae procubuit genibus resupinoque ardua collo, quos potuit solos, tollens ad sidera vultus et gemitu et lacrimis et luctisono mugitu cum Iove visa queri finemque orare malorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 71:3)
Mens antiqua tamen facta quoque mansit in ursa, adsiduoque suos gemitu testata dolores qualescumque manus ad caelum et sidera tollit ingratumque Iovem, nequeat cum dicere, sentit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 39:6)
Icta dedit gemitum, tractoque a corpore ferro candida puniceo perfudit membra cruore, et dixit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 47:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION