라틴어 문장 검색

atque haec certe non ita se haberent, nisi omne bonum in una honestate consisteret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 41:4)
ex quo efficitur honestate una vitam contineri beatam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 44:4)
ex perpetuis autem plenisque gaudiis cum perspicuum sit vitam beatam existere, sequitur ut ea existat ex honestate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 67:7)
non enim video, quo modo sedare possint mala praesentia praeteritae voluptates - sed cum is dicat semper beatum esse sapientem, cui dicere hoc, si sibi constare vellet, non liceret, quidnam faciendum est is qui nihil expetendum, nihil in bonis ducendum, quod honestate careat, existumant?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 74:2)
Eadem Calliphontis erit Diodorique sententia, quorum uterque honestatem sic complectitur, ut omnia, quae sine ea sint, longe [et] retro ponenda censeat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 87:2)
, inprimis 427 48 434 23 443 11444 7 - libri de honesto 413 12 honestas (re non discernitur ab honesto, Fischer p. 10) legitur inpr.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.98)
honestatem expetere sim.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.100)
Satis magnum erit misero solacium, tua voluntate cecidisse.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:6)
haberemus nos extremum solacium.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 106:3)
Aderat interpellanti mercennarius comes et unus alterque infirmissimus vector, solacia magis litis quam virium auxilia.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:4)
Lepus semianimus mortis in solacio:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Passer ad leporem consiliator.6)
Nam cum ipsi honestati tum aliquanto magis gloriae eius praedicationique invidemus, atque ea demum recte facta minus detorquemus et carpimus, quae in obscuritate et silentio reponuntur.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 8 6:3)
Praeterea meminimus quanto maiore animo honestatis fructus in conscientia quam in fama reponatur.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 8 14:1)
Nam utcumque in illis qui morbo finiuntur, magnum ex ipsa necessitate solacium est;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 2:1)
Proinde adhibe solacia mihi, non haec:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION