살아있는 라틴어 : 문장 검색

ast alii subeunt, nec saxa, nec ullum telorum interea cessat genus.

Interea magnum sol circumvolvitur annum, et glacialis hiemps aquilonibus asperat undas.

Interea classem velis aptare iubebat Anchises, fieret vento mora ne qua ferenti.

Sol ruit interea et montes umbrantur opaci;

Interea fessos ventus cum sole reliquit, ignarique viae Cyclopum adlabimur oris.

Est mollis flamma medullas interea, et tacitum vivit sub pectore volnus.

Oceanum interea surgens Aurora reliquit.

Interea magno misceri murmure caelum incipit;

sese interea, quando optuma Dido nesciat et tantos rumpi non speret amores, temptaturum aditus, et quae mollissima fandi tempora, quis rebus dexter modus.

Interea medium Aeneas iam classe tenebat certus iter, fluctusque atros Aquilone secabat, moenia respiciens, quae iam infelicis Elissae conlucent flammis.

Interea Aeneas urbem designat aratro sortiturque domos;

At Venus interea Neptunum exercita curis adloquitur, talesque effundit pectore questus:

Nec minus interea Misenum in litore Teucri flebant, et cineri ingrato suprema ferebant.

Tum me, confectum curis somnoque gravatum, infelix habuit thalamus, pressitque iacentem dulcis et alta quies placidaeque simillima morti Egregia interea coniunx arma omnia tectis amovet, et fidum capiti subduxerat ensem;

Ter conatus ibi collo dare brachia circum, ter frustra comprensa manus effugit imago, [par levibus ventis volucrique simillima somno.] Interea videt Aeneas in valle reducta seclusum nemus et virgulta sonantia silvis, Lethaeumque, domos placidas qui praenatat, amnem.