라틴어 문장 검색

cum referre negas, quali sit quisque parente natus, dum ingenuus, persuades hoc tibi vere, ante potestatem Tulli atque ignobile regnum multos saepe viros nullis maioribus ortos et vixisse probos amplis et honoribus auctos;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: de vera nobilitate2)
ii rogandi omnes sunt diligenter et ad eos adlegandum est persuadendumque iis nos semper cum optimatibus de re publica sensisse, minime popularis fuisse;
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 1장 6:1)
nam cum id petitur, quod honeste aut [non] sine detrimento [est] nostro promittere non possumus, quo modo si qui roget ut contra amicum aliquem causam recipiamus, belle negandum est, ut ostendas necessitudinem, demonstres quam moleste feras, aliis te rebus exsarturum esse persuadeas.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 9장 16:3)
nam solitaurilia iam persuasum est esse , et sane ita se habet sacrum, quale apud Homerum quoque est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 215:1)
sed cui non post Varronem sit venia, qui agrum, quia in eo agatur aliquid, et graculos, quia gregatim volent, dictos Ciceroni persuadere voluit (ad eum enim scribit), cum alterum ex Graeco sit manifestum duci, ex vocibus avium?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 257:1)
nam etiamsi potest videri nihil peccare, qui utitur iis verbis, quae summi auctores tradiderunt, multum tamen refert non solum, quid dixerint, sed etiam quid persuaserint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 262:2)
neque enim tuburchinabundum et lurchinabundum iam in nobis quisquam ferat, licet Cato sit auctor, nec hos lodices, quanquam id Pollioni placet, nec gladiola, atqui Messala dixit, nec parricidatum, quod in Caelio vix tolerabile videtur, nec collos mihi Calvus persuaserit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 262:3)
qui vero imaginem ipsam eloquentiae divina quadam mente conceperit, quique illam (ut ait non ignobilis tragicus) reginam rerum orationem ponet ante oculos, fructumque non ex stipe advocationum sed ex animo suo et contemplatione ac scientia petet perpetuum nec fortunae subiectum, facile persuadebit sibi, ut tempora, quae spectaculis, campo, tesseris, otiosis denique sermonibus, ne dicam somno et conviviorum mora conteruntur, geometrae potius ac musico impendat, quanto plus delectationis habiturus quam ex illis ineruditis voluptatibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 419:1)
est igitur frequentissimus finis, rhetoricen esse vim persuadendi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 212:3)
qui, cum longe sit a voluntate infamantium oratoris officia, finem artis temere comprehendit, dicens esse rhetoricen persuadendi opificem, id est πειθοῦσ δημιουργόν;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 213:2)
Cicero pluribus locis scripsit, officium oratoris esse dicere apposite ad persuadendum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 214:3)
in rhetoricis etiam, quos sine dubio ipse non probat, finem facit persuadere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 215:1)
verum et pecunia persuadet et gratia et auctoritas dicentis et dignitas, postremo aspectus etiam ipse sine voce, quo vel recordatio meritorum cuiusque vel facies aliqua miserabilis vel formae pulchritudo sententiam dictat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 215:2)
quae si omnia persuadent, non est hic, de quo locuti sumus, idoneus finis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 218:2)
ideoque diligentiores sibi sunt visi, qui, cum de rhetorice idem sentirent, existimaverunt eam vim dicendo persuadendi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 219:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION