도구

도구

라틴어 문장 검색

Hi vero, qui cum Simone erant, cupiditate ducti a quibusdam, qui in turribus erant, suasi sunt pecunia et, septuaginta milibus drachmis acceptis, dimiserunt quosdam effugere.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 10장20)
Cum autem Maccabaeo nuntiatum esset quod factum est, principibus populi congregatis accusavit quod pecunia fratres vendidissent, adversariis eorum dimissis.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 10장21)
templum vero in pecuniae quaestum sicut cetera delubra gentium habiturum, et per singulos annos venale sacerdotium facturum,
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장3)
Aurumne ac uis congesta pecuniae?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 1:5)
Quodsi manere apud quemque non potest quod transfertur in alterum, tunc est pretiosa pecunia cum translata in alios largiendi usu desinit possideri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 1:7)
Sunt etiam qui horum fines causasque alterutro permutent, ut qui diuitias ob potentiam uoluptatesque desiderant uel qui potentiam seu pecuniae causa seu proferendi nominis petunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:15)
Si enim uel pecunia uel honores ceteraque tale quid afferunt cui nihil bonorum abesse uideatur, nos quoque fateamur fieri aliquos horum adeptione felices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:3)
Atqui hoc quoque maxime considerandum puto quod nihil habeat suapte natura pecunia ut his quibus possidetur inuitis nequeat auferri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:20)
Unde enim forenses querimoniae, nisi quod uel ui uel fraude nolentibus pecuniae repetuntur ereptae?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:23)
— Egebit igitur, inquit, extrinsecus petito praesidio quo suam pecuniam quisque tueatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:25)
— Atqui non egeret eo nisi possideret pecuniam, quam possit amittere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:27)
Pecuniamne congregare conaberis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:4)
— Qui diuitias, inquit, petit penuriae fuga, de potentia nihil laborat, uilis obscurusque esse mauult, multas etiam sibi naturales quoque subtrahit uoluptates, ne pecuniam quam parauit amittat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:3)
huius morbo prouidentia collatae pecuniae remedio medetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:13)
Nam nisi cultor agri humum foderet, nisi eo loci pecuniam suam depositor obruisset, aurum non esset inuentum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:15)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION