라틴어 문장 검색

que quidem etsi auctoritate apostolica sunt venerande, fundamentali tamen Scripture postponendas esse dubitandum non est, cum Cristus sacerdotes obiurgaverit de contrario. 15.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 3:28)
Et quod etiam ab assensu omnium vel prevalentium non habuerit quis dubitat, cum non modo Asyani et Affricani omnes, quinetiam maior pars Europam colentium hoc aborreat?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:23)
Quis enim dubitat quicquid est ad Dei nutum esse flexibile, quo quidem facta, quo conservata, quo etiam gubernata sunt omnia?
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 26:2)
7. Nec dubitandum reor modo in eo quod diximus ‘temporum’, sed potius opinamur tenendum:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 69:1)
4. Est et aliud, sicut dictum est, adeo vocabulis accentibusque yrsutum et yspidum quod propter sui rudem asperitatem mulierem loquentem non solum disterminat, sed esse virum dubitare[s le]ctor.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 129:1)
1. Illud autem quod de ytala silva residet percontari conemur expedientes.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 136:1)
in quo nemo dubitat esse virtutem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 20:8)
ergo cantiones nobiliores ballatis esse sequitur extimandas, et per consequens nobilissimum aliorum esse modum illarum, cum nemo dubitet quin ballate sonitus nobilitate excellant.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 37:5)
Igitur ad habendam cantionis cognitionem quam inhiamus, nunc diffinientia suum diffiniens sub compendio ventilemus, et primo de cantu, deinde de habitudine, et postmodum de carminibus et sillabis percontemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 138:3)
nam in pari metro nemo dubitat;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 202:5)
Nullus autem dubito quin permultos invenerim, qui genus hoc scribendi natura sua nimis inusitatum, meque, quod ad veteris Latii normam attineat, plane hospitem esse judicarint.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PROOEMIUM.2)
Nec deerant, qui hunc tam insperatum successum Deo optimo maximo, qui saepe humiles tollit, insignesque deprimit, tribuere dubitarent.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT NONUM.33)
Qui leges apud Pennsylvanos, tune temporis, potestatem ferendi habebant, (eo, quod, forsitan urbis primariae captae pigebat,) ut Washingtonium in hiberna ire, et exercitum sub pellibus, seu tentoriis, ob frigus brumale, quod jam instabat, collocare et ponere voluisse auditum, multas de eo res dictu foedas ad Congressum scripserunt, palamque turpia de illo effutire, et praedicare haud dubitabant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.37)
Hac Americanorum amicitia in se animatus, naves longas plurimas armare, bellumque gentibus Americae amicis indicere, militesque Americanos ad id bellum conscribere, haud dubitavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.94)
Respublica, denique, Americana, adeo firme ordinabatur, ut legibus omnes morem gerere haud dubitarent.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM.29)

SEARCH

MENU NAVIGATION