라틴어 문장 검색

erit enim eo praestantius aliquid perfectum possidens bonum, quod hoc prius atque antiquius esse uideatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:6)
Postremo, quod a qualibet re diuersum est id non est illud a quo intellegitur esse diuersum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:17)
Postremo, cum omne praemium idcirco appetatur bonum esse creditur, quis boni compotem praemii iudicet expertem?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:11)
mira quidem, inquam, et concessu difficilis inlatio, sed his eam quae prius concessa sunt nimium conuenire cognosco.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:17)
Postremo si quid aliquis aliorsum atque sese res habet, existimet, id non modo scientia non est, sed est opinio fallax ab scientiae ueritate longe diuersa.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 4:6)
qui solus modus est quo cum deo colloqui homines posse uideantur illique inaccessae luci prius quoque quam impetrent ipsa supplicandi ratione coniungi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 8:2)
Quod ita demum patefacere atque expedire temptabo, si prius ea quibus moueris expendero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:5)
Quare demonstrandum prius est nihil non ex necessitate contingere, ut praenotionem signum esse huius necessitatis appareat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:9)
— Quae igitur cum fiunt carent exsistendi necessitate eadem prius quam fiant sine necessitate futura sunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:8)
Nam illud quidem nullum arbitror esse dicturum, quod quae nunc fiunt prius quam fierint euentura non fuerint.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:10)
Fient igitur procul dubio cuncta quae futura deus esse praenoscit, sed eorum quaedam de libero proficiscuntur arbitrio, quae quamuis eueniant exsistendo tamen naturam propriam non amittunt qua prius quam fierent etiam non euenire potuissent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:8)
Hoc scilicet quod ea quae paulo ante proposui, sol oriens et gradiens homo, quae dum fiunt non fieri non possunt, eorum tamen unum prius quoque quam fieret necesse erat exsistere, alterum uero minime.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:10)
cum igitur simul non potuit esse ens et non-ens, ergo prius fuit non-ens et postmodum ens;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 6:7)
<6> Item, omnis generatio est ex corrupto, et omne corruptum est prius generatum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 24:1)
quoniam, si omnia principia alicuius effectus semper se haberent uno modo, ex eis non posset fieri effectus, cum prius non esset;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION