라틴어 문장 검색

hic igitur neutri adsentiens ** si numquam, uter est prudentior?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 178:14)
contineo igitur me, ne incognito adsentiar, quod mihi tecum est dogma commune.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 179:8)
haec tibi Luculle, si es adsensus Antiocho familiari tuo, tam sunt defendenda quam moenia, mihi autem bono modo tantum quantum videbitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 184:1)
labor eo ut adsentiar Epicuro aut Aristippo:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 187:3)
dein cum paulum digitos contraxerat, 'adsensus huius modi';
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 195:4)
' Tum Catulus 'Egone' inquit, 'ad patris revolvor sententiam, quam quidem ille Carneadeam esse dicebat, ut percipi nihil putem posse, adsensurum autem non percepto id est opinaturum sapientem existumem, sed ita ut intellegat se opinari sciatque nihil esse quod conprehendi et percipi possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 199:4)
per epochen illam omnium rerum conprobans illi alteri sententiae, nihil esse quod percipi possit, vehementer adsentior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 199:5)
nunc tantum id dicam quod tacitus tu mihi adsentiare, nullam rem in me esse quam ille contemnat, nullam in te quam pertimescat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 7장 1:1)
Nec in hac modo re quae ad vulgi adsensum spectet et ad aurium voluptatem, quae duo sunt ad iudicandum levissima, sed ne in maximis quidem rebus quicquam adhuc inveni firmius, quod tenerem aut quo iudicium meum derigerem, quam id quodcumque mihi quam simillimum veri videretur, cum ipsum illud verum tamen in occulto lateret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 71장 3:5)
haec enim spinosiora, prius ut confitear me cogunt quam ut adsentiar.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 16:8)
sed nescio quo modo, dum lego, adsentior, cum posui librum et mecum ipse de inmortalitate animorum coepi cogitare, adsensio omnis illa elabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 24:16)
ex hoc et nostrorum opinione Romulus in caelo cum diis agit aevum, ut famae adsentiens dixit Ennius, et apud Graecos indeque perlapsus ad nos et usque ad Oceanum Hercules tantus et tam praesens habetur deus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 28:1)
non enim silice nati sumus, sed est naturale in animis tenerum quiddam atque molle, quod aegritudine quasi tempestate quatiatur, nec absurde Crantor ille, qui in nostra Academia vel in primis fuit nobilis, minime inquit adsentior is qui istam nescio quam indolentiam magno opere laudant, quae nec potest ulla esse nec debet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 12:4)
Aegritudine quidem hesterna disputatione videbatur, nisi forte temporis causa nobis adsentiebare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 8:2)
id cum constanter prudenterque fit, eius modi adpetitionem Stoici βούλησιν appellant, nos appellemus voluntatem, eam illi putant in solo esse sapiente;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 12:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION