라틴어 문장 검색

Frigora iam Zephyri minuunt, annoque peracto longior antiquis visa Maeotis hiems, inpositamque sibi qui non bene pertulit Hellen, tempora nocturnis aequa diurna facit, iam violam puerique legunt hilaresque puellae, rustica quae nullo nata serente venit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 121)
Bis me sol adiit gelidae post frigora brumae, bisque suum tacto Pisce peregit iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 71)
haec mea sic quondam peragi speraverat aetas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 83)
iamque decem lustris omni sine labe peractis, parte premor vitae deteriore meae, nec procul a metis, quas paene tenere videbar, curriculo gravis est facta ruina meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 811)
vita procul patria peragenda sub axe Boreo, qua maris Euxini terra sinistra iacet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 814)
illa tamen nunc me composuisse piget, ut cecidi, subiti perago praeconia casus, sumque argumenti conditor ipse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 16)
stare putes, adeo procedunt tempora tarde, et peragit lentis passibus annus iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 103)
an peragunt solitos communia tempora motus, suntque magis vitae tempora dura meae?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 105)
utque solebamus consumere longa loquendo tempora, sermoni deficiente die, sic ferat ac referat tacitas nunc littera voces, et peragant linguae charta manusque vices, quod fore ne nimium videar diffidere, sitque versibus hoc paucis admonuisse satis, accipe quo semper finitur epistula verbo atque meis distent ut tua fata!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1313)
Nota est dignum maiorem eius vitae partem hoc munere esse peractam, in modica quadam exsistentia, nulla admiratione affecta:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 131:11)
In hoc cyclico motu lumen fidei omnes illuminat humanas relationes, quae in unione cum amore et Christi suavitate peragi possunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 56:7)
omnia quae tempus peragit quaeque exitus aufert vilia sunt brevitate sui, nec digna perenni largitore, cui propria est opulentia numquam desinere idque homini dare quod non desinat umquam.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 238)
et pudor et sancto tectus velamine vultus, et privatus honos nec nota et publica forma, et rarae tenuesque epulae et mens sobria semper, lexque pudicitiae vitae cum fine peracta.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2365)
illum sideribus caput inmiscere propinquis, hunc in caenosas subito cecidisse paludes, omnibus una subest natura, sed exitus omnes non unus peragit placitorum segrege forma, haud secus ac si olim per sudum lactea forte lapsa columbarum nubes descendat in arvum ruris frugiferi, laqueos ubi callidus auceps praetendit lentoque inlevit vimina visco, sparsit et insidias siliquis vel farre doloso, inliciunt alias fallentia grana, gulamque innectunt avidam tortae retinacula saetae, molle vel inplicitas gluten circumligat alas, ast aliae, quas nullus amor prolectat edendi, gressibus innocuis sterili spatiantur in herba suspectamque cavent oculos convertere ad escam;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1216)
sed tamen peregit ictum, ne periret gloria.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.44)

SEARCH

MENU NAVIGATION