도구

도구

라틴어 문장 검색

eius summum bonum vel beata vita est securitas animi, εὐθυμία, ἀθαμβία 166 8 sqq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)134)
reiectanea 152 7 Roma 80 25 P. Rutilius Rufus (consul 105)4 2 Sabinus 4 22 Sardanapallus, rex Assyriac80 16 Scaevola v. Mucius Scaevola Scipio v. Cornelius Scipio securitas (Democriti, εὐθυμία)166 9 sq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)430)
Nam cum otio langueremus et is esset rei publicae status ut eam unius consilio atque cura gubernari necesse esset, primum ipsius rei publicae causa philosophiam nostris hominibus explicandam putavi, magni existimans interesse ad decus et ad laudem civitatis res tam gravis tamque praeclaras Latinis etiam litteris contineri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 7:3)
nos autem beatam vitam in animi securitate et in omnium vacatione munerum ponimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 53:1)
nam de vita beata nihil repugno, quam tu ne in deo quidem esse censes nisi plane otio langueat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 67:3)
Vacandum autem omni est animi perturbatione, cum cupiditate et metu, tum etiam aegritudine et voluptate nimia et iracundia, ut tranquillitas animi et securitas adsit, quae affert cum constantiam, turn etiam dignitatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 90:1)
Multi autem et sunt et fuerunt, qui eam, quam dico, tranquillitatem expetentes a negotiis publicis se removerint ad otiumque perfugerint;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 90:2)
Capessentibus autem rem publicam nihilo minus quam philosophis, haud scio an magis etiam et magnificentia et despicientia adhibenda est rerum humanarum, quam saepe dico, et tranquillitas animi atque securitas, siquidem nec anxii futuri sunt et cum gravitate constantiaque victuri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 94:3)
neque enim periculum in re publica fuit gravius umquam nec maius otium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 100:4)
Placet igitur aptiora esse naturae ea officia, quae ex communitate, quam ea, quae ex cognitione ducantur, idque hoc argumento confirmari potest, quod, si contigerit ea vita sapienti, ut omnium rerum affluentibus copiis [quamvis] omnia, quae cognitione digna sint, summo otio secum ipse consideret et contempletur, tamen, si solitudo tanta sit, ut hominem videre non possit, excedat e vita.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 197:1)
Nec enim locus ullus est praetermissus ab iis, qui ad leges, qui ad mores, qui ad disciplinam rei publicae pertineret, ut otium suum ad nostrum negotium contulisse videantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 201:2)
id autem omne consumebatur in legendo, scribendi otium non erat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 5:3)
quae declarat illum et in otio de negotiis cogitare et in solitudine secum loqui solitum, ut neque cessaret umquam et interdum colloquio alterius non egeret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 2:3)
Ita duae res, quae languorem afferunt ceteris, illum acuebant, otium et solitudo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 2:4)
nam et a re publica forensibusque negotiis armis impiis vique prohibiti otium persequimur et ob eam causam urbe relicta rura peragrantes saepe soli sumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 2:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION