라틴어 문장 검색

Illa dolum talem sibi sentit ut exicialem, Ingrediens uicum, uidet haud procul hinc inimicum Forte iacere lupum quendam secus inuida lutum, Mole coartatum famis ac nimis attenuatum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIV. De mulo, uulpe et lupo 37:10)
pauper locutus est, et dicunt: " Quis est hic? " et, si offenderit, insuper subvertent illum.
(불가타 성경, 집회서, 13장29)
In via ruinae non eas et non offendes bis in lapides; ne credas te viae inexploratae, ne ponas animae tuae scandalum.
(불가타 성경, 집회서, 32장25)
quasi ipse possit sentire. Et non possunt ipsi, cum intellexerint, relinquere ea; sensum enim non habent.
(불가타 성경, 바룩서, 4장41)
Quomodo ergo non est sentiendum quia non sunt dii, qui nec liberant se de bello nec de malis?
(불가타 성경, 바룩서, 4장49)
In die illa proteget Dominus habitatores Ierusalem; et erit, qui offenderit ex eis in die illa quasi David, et domus David quasi Deus, sicut angelus Domini in conspectu eorum.
(불가타 성경, 즈카르야서, 12장8)
et nunc constituimus te hodie summum sacerdotem gentis tuae, et ut amicus voceris regis ?et misit ei purpuram et coronam auream ?et, quae nostra sunt, sentias nobiscum et conserves amicitias ad nos ".
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 10장20)
Et, cum nec ipse foetorem suum ferre posset, ita ait: " Iustum est subditum esse Deo et mortalem non superbe sentire ".
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 9장12)
primo quidem de his, quae pertinent ad regem, mera fide sentiens, secundo autem etiam civibus meis consulens; nam illorum praedictorum inconsiderantia universum genus nostrum non modice laborat.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장8)
Alcimus autem, videns mutuam illorum benevolentiam et factas conventiones, accipiens venit ad Demetrium et dicebat Nicanorem aliena sentire a rebus; Iudam enim regni insidiatorem socium sibi designavit.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장26)
Namque in x pyramide super sex additi sunt tres atque unus, qui senarius superat ternarium quantitate, ipsi vero tres unum pluralitate transcendunt, qui unus extremum terminum progressionis offendit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Solidorum generatio numerorum 4:3)
Sentisne, inquit, haec atque animo illabuntur tuo an onos luras?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:1)
sensi, inquit, cum uerba nostra tacitus attentusque rapiebas, eumque tuae mentis habitum uel exspectaui uel, quod est uerius, ipsa perfeci;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, I 1:6)
Num enim diuites esurire nequeunt, num sitire non possunt, num frigus hibernum pecuniosorum membra non sentiunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:32)
cum haec, inquit, ita sentias, paruam mihi restare operam puto ut felicitatis compos patriam sospes reuisas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION