라틴어 문장 검색

iam undique silvae et solitudo ipsumque illud silentium quod venationi datur, magna cogitationis incitamenta sunt.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 6 2:3)
Nam cum ipsi honestati tum aliquanto magis gloriae eius praedicationique invidemus, atque ea demum recte facta minus detorquemus et carpimus, quae in obscuritate et silentio reponuntur.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 8 6:3)
primum quod deforme arbitrabar, cui assurge cui loco cedere omnes oporteret, hunc omnibus sedentibus stare, et qui iubere posset tacere quemcumque, huic silentium clepsydra indici, et quem interfari nefas esset, hunc etiam convicia audire et si inulta pateretur inertem, si ulcisceretur insolentem videri.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 23 2:2)
Imaginor enim qui concursus quae admiratio te, qui clamor quod etiam silentium maneat;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 10 7:1)
quo ego, cum dico vel recito, non minus quam clamore delector, sit modo silentium acre et intentum, et cupidum ulteriora audiendi.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 10 7:2)
ubi silentium factum est, repetit quod abruperat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 14 10:5)
Iterum clamor, iterum reticuit, et post silentium coepit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 14 11:1)
citato nomine candidati silentium summum;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 20 5:2)
Mihi successus actionis silentium finemque suadebat;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 9 10:1)
Nam cum forte de bonis iuvenibus apud Nervam imperatorem sermo incidisset, et plerique me laudibus ferrent, paulisper se intra silentium tenuit, quod illi plurimum auctoritatis addebat;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 17 8:1)
huic aetas et valetudo silentium suasit, hic sponte beatissimo otio fruitur;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 24 3:2)
Multa etiam multis admonetur, et si non admoneatur, quid quisque sentiat perspicit ex vultu oculis nutu manu murmure silentio;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 3 9:1)
Sedebant iudices, decemviri venerant, obversabantur advocati, silentium longum;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 9 2:1)
Censuit Acilius Rufus consul designatus inquisitionem Bithynis dandam, postulationem Vareni silentio praeteriit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 20 6:2)
Fuerunt quibus haec eius oratio ut sera et intempestiva et praepostera displiceret, quae omisso contra dicendi tempore castigaret peractum, cui potuisset occurrere.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 5 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION