라틴어 문장 검색

mirae nam munere sortis dulcia mella necem, vitam dedit horridus anguis.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:167)
Prospera sed quantum nostrae spes addita menti, tantum exempta Getis, qui vertice proximus astris post Alpes iam cuncta sibi promisit apertas nil superesse ratus, postquam tot lumina pubis, tot subitos pedites, equitum tot conspicit alas cinctaque fluminibus crebris ac moenibus arva seque velut clausum laqueis, sub pectore furtim aestuat et nimium prono fervore petitae iam piget Italiae, sperataque Roma teneri visa procul.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:177)
per tot certamina docto crede seni, qui te tenero vice patris ab aevo gestatum parva solitus donare pharetrasº atque aptare breves umeris puerilibus arcus:
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:184)
Dulcia dona mihi semper tu, Maxime, mittis, et, quidquid mittis, mella putare decet.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Ad Maximum qui ei mel misit1)
dulce micant oculi;
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epithalamium Palladio et Celerinae22)
Ut thalami tetigere fores, tum vere rubentes desuper invertunt calathos largosque rosarum imbres et violas plenis sparsere pharetris collectas Veneris prato, quibus ipse pepercit Sirius et teneras clementi sidere fovit.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epithalamium Palladio et Celerinae68)
divino spirant altaria fumo, et Pelusiacas productus ad usque paludes Indus odor penetrat nares completque salubri tempestate viros et nectare dulcior aura ostia nigrantis Nili septena vaporat.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Phoenix43)
hoc dulces epulas, hoc pabula novit;
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Magnete6)
in matrem teneris conversa querellis:
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Laus Serenae51)
gaudia quae rursus, cum post victricia tandem classica sidereas ferratum pectus in ulnas exciperes, castae tuto per dulcia noctis otia pugnarum seriem narrare iuberes!
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Laus Serenae105)
Orphea cum primae sociarent numina taedae ruraque conpleret Thracia festus Hymen, certavere ferae picturataeque volucres, dona suo vati quae potiora darent, quippe antri memores, cautes ubi saepe sonorae praebuerant dulci mira theatra lyrae.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epistula ad Serenam1)
Dum crystalla puer contingere lubrica gaudet et gelidum tenero pollice versat onus, vidit perspicuo deprensas marmore lymphas, dura quibus solis parcere novit hiems, et siccum relegens labris sitientibus orbem inrita quaesitis oscula fixit aquis.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Crystallo cui aqua inerat (XXXVIII)1)
primordia vestra vix pauci meruere senes, metasque tenetis ante genas dulces quam flos iuvenilis inumbret oraque ridenti lanugine vestiat aetas.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:29)
iam tum canities animi, iam dulce loquendi pondus et attonitas sermo qui duceret aures.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:10)
qualem te legimus teneri primordia mundi scribentem aut partes animae, per singula talem cernimus et similes agnoscit pagina mores.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:135)

SEARCH

MENU NAVIGATION